Archief

oktober 2016

Gezondheid

Hoe zal ik het zeggen

Niet ieder mens kan even goed communiceren. Dat is, net als bij alle andere dingen in het leven, niet alleen een kwestie van aanleg (een ‘ingebakken’ vaardigheid en interesse) maar ook van oefening. Iedereen heeft wel een hamer in huis maar is daardoor nog geen goed timmerman. Toch kunnen we allemaal leren om een hamer vast te houden en een spijker op zijn kop te slaan.

Mercurius: taal en logica

De planeet van de menselijke communicatie is Mercurius. De plaats waar deze planeet in de horoscoop staat, zegt iets over de manier waarop wij ervaringen en feiten ordenen, de manier waarop we denken, contacten leggen en communiceren (informatie vergaren en praten). Het is dus eigenlijk de planeet van de taal en de logica. De begrippen die hierbij horen zijn enerzijds welbespraaktheid, weetgierigheid, makkelijk contacten leggen en het open staan voor nieuwe kennis; anderzijds luchtigheid, listigheid, wispelturigheid, onbetrouwbaarheid en praatziekte.

Praters en luisteraars

Het teken waarin Mercurius staat bepaalt als het ware de ‘aanleg’ voor communicatie terwijl het huis waarin hij staat het onderwerp omvat waar iemand graag over praat. Hierbij kunnen wel degelijk allerlei tegengestelde krachten in het spel zijn waardoor iemand moeilijk dingen uit kan leggen of niet precies weet hoe iets te zeggen. Ook maakt dit duidelijk welk ‘stokpaardje’ iemand berijdt.

Je hoeft alleen maar in je eigen familie rond te kijken om te zien dat sommigen meer een prater zijn, en anderen de luisteraars. De één wil elk detail weten terwijl de ander geen woorden nodig heeft om te begrijpen wat er aan de hand is. De één praat het liefst over zijn huis en kinderen, de ander over zijn positie in de maatschappij. Dat heeft alles met deze Mercurius te maken.

Praten is hardop denken

Als je je afvraagt hoe je iets zult zeggen, is het goed te weten dat praten niets anders is dan ‘hardop denken’. Kijk naar de ander en als je ziet wat die aan het doen is of hoe hij er aan toe is, dan hoef je alleen maar je eigen gedachten te verwoorden. Zeg gewoon wat je op dat moment denkt en probeer er geen mooie volzin van te maken.

Zie je iemand iets doen wat je niet begrijpt, zeg dan gewoon ‘wat ben je aan het doen?’. En als je iemand zwijgzaam voor zich uit ziet staren vraag dan ‘is er iets waar je je zorgen om maakt?’ of ‘waar zit je met je gedachten?’. Zo is het ook met antwoorden geven (het reageren op wat iemand zegt). Loop je opgewekt in de stad en iemand zegt tegen jou ‘wat zie jij er vrolijk uit’, zeg dan ‘ja, ik heb het wel naar mijn zin vandaag’ of ‘ik voel me inderdaad blij’.

En dit kun je allemaal oefenen. Vooral als je alleen bent, kun je heel makkelijk leren praten met jezelf. Dat is overigens niet alleen een mooie oefening, maar veel alleenstaanden hebben dit ook nodig om hun eigen gedachten te ordenen of uiting te geven aan wat er in hen omgaat. Mocht je denken dat deze mensen seniel aan het worden zijn, dan kan ik je vertellen dat dit niet zo is (smile).

Alvleesklier en diabetes: de zoetigheid van het leven

Gezondheid

Nieuwsgierigheid of betrokkenheid?

Het is soms moeilijk om duidelijk te zijn, de moed te vergaren om iets te zeggen of de juiste woorden te vinden voor wat we willen zeggen. En nog moeilijker is het om een goede persoonlijke vraag te stellen. Het liefst communiceren we op afstand, in Jip en Janneke-taal: lief, gaaf, vet, moet even weg … zonder enige diepgang en met als afsluiting een hartje of een kruisje. Niemand die kan beoordelen of het gemeend of waar is. Maar hoe moeten we elkaar gaan begrijpen als we de tijd niet meer nemen voor een gewoon gesprek?

Het gesprek van de dag

Jip en Janneke komen elkaar tegen in de supermarkt. Jip zegt “alles goed, Janneke?” “Ja, alles gaat zijn gangetje”. “Mooi”, zegt Jip. “En jij?”, vraagt Janneke op haar beurt aan Jip. “Ja, ook alles zijn gangetje …. elke dag druk”.  “Ja, dat ken ik” zegt Janneke, “ik moet er nu snel vandoor, zit met een ziek kind thuis”. “Daar zeg je wat”, zegt Jip, ‘”want ik moet over een uur in het ziekenhuis zijn’. Doei, Doei!

Dit zijn de gesprekken die je dagelijks om je heen kunt horen. Het gaat altijd goed, en niemand neemt (of krijgt) de tijd om even bij te praten en te weten hoe het echt met de ander gaat. Jip weet niet dat Janneke op haar tandvlees loopt omdat haar kind doodziek is, en Janneke weet niet dat Jip iets ernstigs onder de leden heeft.

Hoezo? Vertel!

Met een suggestieve vraag krijg je in het algemeen geen informatie. Dat is namelijk een vraag waarbij jezelf al invult wat het antwoord zou moeten zijn. “Alles goed?” leidt bijna altijd tot het verwachte “Ja, hoor”. Als je werkelijk wilt weten hoe het gaat, ga dan open vragen stellen: hoe gaat het met je, waar ben je momenteel mee bezig, wat is er gebeurd, is er nog nieuws … of wat dan ook. En neem dan vooral de tijd om even te luisteren en daarop door te vragen. Hoezo? Vertel!

Dit heeft niets met (een ongezonde) nieuwsgierigheid te maken. Integendeel, het is een wezenlijke interesse en betrokkenheid bij elkaar die ieder mens nodig heeft.

Als we dat zouden doen, dan zouden veel minder mensen depressief zijn. Ook zouden we veel minder schrikken: schrikken van die rouwadvertentie in de krant (goh, zo onverwachts overleden), van die zelfmoordpoging van een buurman (jeetje, die heb ik gisteren nog gezien) of van die kennis die zijn kinderen heeft misbruikt (dat was toch zo’n nette man).

Als we (weer) gewoon zouden praten, dan zouden we meer begrijpen van de maatschappij waarin we leven en dan zouden er minder vooroordelen zijn. Want pas als je weet wat er in anderen omgaat, weet je ook wat er in jezelf omgaat.

De volgende keer zal ik eerst iets zeggen over de planeet van de communicatie: Mercurius.

Hoe zal ik het zeggen

 

 

 

 

Gezondheid

Cholesterol is vet

Vet is er in allerlei soorten en maten. Verzadigd en onverzadigd, enkelvoudig en meervoudig, kort en lang, dierlijk en plantaardig, EPA, CIS, Omega en ga zo maar door. Met zijn allen vormen deze vetten (vetzuren) een complex geheel waar de voedingsdeskundigen voortdurend van mening over verschillen. Eén van deze vetten betreft gek genoeg een vetstof die heel lichaamseigen is en maar in beperkte mate uit de voeding wordt gehaald: het cholesterol. Want deze essentiële vetstof wordt voornamelijk door onze lever aangemaakt omdat hij thuishoort in ons lijf.

Onmisbaar

In het algemeen wordt gedacht dat vetten ons dik maken en zorgen voor de ‘vervetting’ van bloedvaten en organen. Maar vetten zijn uitermate belangrijk voor onze stofwisseling, en daardoor onmisbaar. Ze leveren maar liefst 2x zoveel energie als koolhydraten (suiker en zetmeel) en bevatten vitamine A, D, E en K. Als we 250 gram vet per dag zouden innemen, dan is dat voldoende om in de behoefte aan deze vitaminen te voorzien.

Daarnaast zijn vetten een belangrijke bouwstof bij de dagelijkse cel vernieuwing (celmembranen) en hebben we vet nodig voor de isolatie en bescherming van organen en zenuwen. Het cholesterol (naam afkomstig van cholere/gal), is in het bijzonder nodig voor de productie van hormonen (steroïden), vitamine D en gal maar ook voor de bloedstolling en de bestrijding van ontstekingen en infecties. Hoe vet is dat?

Cholesterol: een kwestie van gezond verstand

Als je ervan uit gaat dat het lichaam heel goed weet wat het doet en alleen die stoffen aanmaakt waar ook behoefte aan is (alles wordt constant gepeild in het lichaam), dan is elk cholesterolgehalte in ons bloed okay. Als onze lever extra cholesterol produceert, dan zal dat wel nodig zijn voor allerlei betrokken processen in ons lichaam.  Dat is een kwestie van gezond verstand. Als je dan middelen gebruikt om het cholesterolgehalte te manipuleren of te verminderen, dan zorg je er dus voor dat er ergens in het lichaam iets in gevaar komt.

Dat dit ook aan de orde van de dag is, wordt wel bevestigd door de lange lijst van bijwerkingen van cholesterolverlagers (statines):

  • Bijwerkingen in het maag- en darmstelsel (verstopping, winderigheid, verstoorde spijsvertering, misselijkheid, diarree, gebrek aan eetlust, braken)
  • Bijwerkingen in de bloed- en lymfevaten (tekort aan bloedplaatjes, trombocytopenie)
  • Bijwerkingen met betrekking tot het immuunsysteem (anafylaxie)
  • Verstoring van het hormoonsysteem (haaruitval, verstoring glucosespiegel, ontsteking van de alvleesklier)
  • Psychische stoornissen (slapeloosheid, geheugenverlies)
  • Bijwerkingen in het zenuwstelsel (hoofdpijn, duizeligheid, jeuk, pijn aan armen en benen door zenuwaandoeningen (perifere neuropathie)
  • Bijwerkingen aan lever en gal (hepatitis gepaard gaande met geelzucht)
  • Bijwerkingen aan de huid (huiduitslag, galbulten, allergische reacties, ademhalingsmoeilijkheden)
  • Bijwerkingen aan de skeletspieren (spier- en gewrichtspijn, spieraandoeningen, afbraak van spierweefsel gepaard gaande met spierkrampen, koorts en roodbruine verkleuring van de urine)
  • Impotentie
  • Algemene lichaamszwakte
  • Pijn op de borst
  • Rugpijn
  • Vochtophoping in armen en benen
  • Een algemeen gevoel van onbehagen
  • Gewichtstoename

Slik je cholesterolverlagers en herken je jezelf in bovenstaande klachten? Bezin je dan vooral op het gebruik van deze pillen en lees dit nieuwste artikel over de zogenaamde Cholesterol-hypothese: http://naturafoundation.nl/?objectID=13179

Vet verzadigt en geeft smaak

Naast bovengenoemde functies van vetten, zijn er nog twee dingen die vetten mogelijk maken. Dat is het gevoel van verzadiging en het vasthouden van smaken. Als je dus minder wilt eten, dan zou je juist vet kunnen gaan gebruiken om je eetlust enigszins in te perken. En als je echt lekker wilt eten, wees dan niet te zuinig met vet. Zo kun je het nuttige met het aangename verenigen.

Nieuwsgierigheid of betrokkenheid?

 

 

 

.

Gezondheid

Bizarre eters

Als we ergens van in de war raken, dan is het wel van alle adviezen en ‘rages’ die er op het gebied van voeding zijn. De ene dieetgoeroe volgt op de andere en de voedingsindustrie presenteert ons elke week wel een ‘verbeterde’ versie van een levensmiddel. Hoe zinnig of onzinnig is dit alles? Is het werkelijk zo dat ‘gewoon eten’ onvoldoende is om gezond te blijven? Moeten wij echt de hele dag een fles water bij ons hebben en komen wij werkelijk allerlei vitaminen en mineralen tekort?

100 jaar oud met aardappelen en spek

De mensheid heeft het, tot pakweg een halve eeuw geleden, moeten doen met een uitermate simpel menu. Zoals mijn grootouders voornamelijk leefden van aardappelen met spek, leven de meeste mensen in Afrika nog van maismeel en een banaan. Op dat menu werden en worden ze (nog steeds) 100 jaar. Water drinken deden ze vroeger alleen via een slok uit de kraan als het echt nodig was. En in Afrika is de mens al blij als hij genoeg water voor het koken heeft.

Waren onze voorvaderen de bizarre eters, of zijn wij dat? Wij, die leven met het ‘waanidee’ dat natuurlijke vetten en suikers slecht zijn en dat er geen dag meer geleefd kan worden zonder rawfood, smoothy’s of extra pillen?

Eenvoudig en natuurlijk

Sinds de opkomst van de levensmiddelenindustrie zijn niet alleen de  klachten van het spijsverteringsstelsel maar ook het aantal voedselallergieën met sprongen toegenomen. Dat dit alles met elkaar te maken heeft, is inmiddels wel een feit. We kunnen dit tij dan ook alleen maar keren door te kiezen voor eerlijke en natuurlijke producten, die onbewerkt zijn. Daar weet het lichaam altijd raad mee.

Bovendien heeft de natuur het zo geregeld dat de producten die een volk nodig heeft, ook op eigen bodem groeien. Niets beter dan de producten van het seizoen, en in elk seizoen iets anders. Dat wij exotische producten eten en de aardappel ook aan Japan moet worden verkocht, is natuurlijk niet uit gezondheidsoverwegingen voortgekomen maar om redenen van geld en luxe.

In elk natuurlijk voedingsmiddel zitten namelijk –naast het betreffende vet, eiwit of koolhydraat- ook meerdere vitaminen en mineralen. Dus een beperkt menu levert al snel alles wat wij nodig hebben. Mocht je meer over deze voedingsstoffen per product willen weten, ga dan eens kijken op www.voedingswaardetabel.nl

Teveel supplementen

Om te weten wat je lichaam nodig heeft, moet je weten welke stof er in welke hoeveelheid door jou wordt gebruikt. En als het er op aan komt, dan weet niemand dat precies. Natuurlijk zijn er zekere richtlijnen of gemiddelden voor, maar net als met alle andere gemiddelden wijkt bijna iedereen daarvan af.

De chemie in ons lichaam is uitermate verfijnd. Alle stoffen in ons lichaam werken met elkaar samen in een nauwkeurige afstemming op elkaar en in minuscule hoeveelheden. Het innemen van een grote hoeveelheid van één mineraal, vetsoort (bijvoorbeeld omega-6) of vitamine is dan ook compleet zinloos. De meeste daarvan worden weliswaar ongebruikt weer uitgescheiden, maar sommigen kunnen ook worden opgeslagen in het lichaam waar ze alleen maar tot last zijn. Overdaad schaadt wel degelijk.  Dus als je veel pillen slikt, ga dan vooral eens googlen op een ‘teveel aan supplementen’.

Clean Eating

De nieuwste stroming in voedingsland is de ‘clean eating’: het schoon eten. Deze gaat wat mij betreft de goede kant op omdat hij ons aanspoort om weer zelf te gaan koken en af te rekenen met alle kleur- en geurstoffen, conserverings- en verdikkingsmiddelen, emulgatoren, anti-oxydanten en voedingszuren. Onbruikbare stoffen die allemaal weer door het lichaam moeten worden weggewerkt terwijl dat lichaam eigenlijk bezig moet zijn met het herstel en de vernieuwing van cellen.

Maar moeten we ook complex eten, met alle producten die er op de wereld zijn? Kunnen we echt niet zonder die (steeds veranderende) voedingsschijf? Ik denk het wel. Want als je naar je lichaam luistert en het geeft waar het om vraagt, dan is het gewoon goed (eetstoornissen daargelaten, waar ik later op terug kom).

Cholesterol is vet

 

Gezondheid

De perfecte drol

Veel mensen vinden het vies om over ontlasting te praten, laat staan om er naar te kijken. Maar de kleur en samenstelling ervan zegt alles over de spijsvertering.

Een goede spijsvertering (van een volwassene), waarbij alles in rust en harmonie wordt verwerkt, leidt namelijk tot de perfecte drol. In de natuurgeneeskunde wordt deze omschreven als één lang en samenhangend geheel,  midden bruin van kleur, niet blijven drijven in het toilet maar meteen doorschietend naar de afvoer. Hij laat geen sporen achter in het toilet en stinkt niet.

Toch denk ik veel mensen het zonder deze perfecte drol moeten doen als je ziet wat voor puinhoop er op openbare toiletten van de stoelgang gemaakt wordt.

Kleuren

Als de kleur van de ontlasting anders is dan midden bruin (van koperkleur tot chocoladebruin), dan zijn er twee mogelijkheden: je hebt iets gegeten wat afwijkt van het normale (veel bladgroen, rode bieten, ijzertabletten of andere medicatie) of er functioneert iets niet goed in de spijsvertering.

Zo wordt een witte of grijze kleur veroorzaakt door een tekort aan gal (onvoldoende aanmaak of afsluiting van galwegen) en een groene ontlasting door een teveel aan galkleurstoffen in de stoelgang. Een gele kleur wijst op veel afvalstoffen vanuit de lever en een oranje ontlasting (negen van de tien keer) op een onvoldoende vetopname van de darmwand. Is er een bloedrode kleur in het spel, dan is dat meestal vers bloed vanuit het laatste deel van de darm en als de kleur zwart en teerachtig is, dan kan dat duiden op een bloeding in de maag of slokdarm (oud bloed).

Geuren

De meeste mensen gaan ervan uit dat ontlasting per definitie stinkt. Maar niets is minder waar. Een goede ontlasting (die in een watercloset valt) laat geen geur achter. Bovendien heb je dan aan een enkel velletje wc-papier genoeg.

Als je ontlasting zuur ruikt, dan wijst dat op een teveel aan koolhydraten. Teveel vet in de ontlasting maakt dat hij blijft plakken en teveel gassen maken dat hij blijft drijven. En als de lucht van rotte eieren je tegemoet komt, dan schort er iets aan de eiwitvertering.

Sappen uit alvleesklier en lever

Bij een normaal voedingspatroon en een goede spijsvertering is de ontlasting dus mooi bruin van kleur. Dan leveren de alvleesklier en de lever (galblaas) alle sappen die nodig zijn om de voeding te verteren. Maar als deze sappen niet voldoende worden aangemaakt door problemen in die organen, of als ze de darmen niet bereiken (verstopping/blokkade), dan is dat te zien aan de kleur en samenstelling van de ontlasting.

Op de problemen met de alvleesklier en lever (met de galblaas) kom ik later terug.

Bizarre eters

.

Gezondheid

Zelfvertrouwen: alles aan durven gaan

Omdat vooral de spijsverteringsklachten te maken hebben met het begrip ‘zelfvertrouwen’, zal ik nog even wat toelichting geven.

Zelfvertrouwen (of zelfverzekerdheid) is het geloof in jezelf, het vertrouwen op je eigen mogelijkheden en het gevoel dat je niemand nodig hebt om te bereiken wat je wilt. Daarmee is het gebrek aan zelfvertrouwen (onzekerheid) dus het omgekeerde: twijfelen aan je eigen mogelijkheden en aan je eigen zijn.

Goliath

Iemand met zelfvertrouwen is in staat om alles wat er op hem afkomt zonder angst onder ogen te zien. Hij gaat ervan uit dat hij wel kan ‘dealen’ met de situatie en dat hij niet zomaar omver geblazen wordt. Dat is het Goliath-gevoel, een houding van “laat maar komen”, “dat varkentje was ik wel” en “ik laat me niet van de wijs brengen”. Hij durft de uitdaging aan te gaan. Niet vanuit het idee dat hij alles kan, maar vanuit het vertrouwen dat hij alles ‘aan kan’.

Wil dit zeggen dat iemand met zelfvertrouwen nooit angst kent? Nee, hij kan wel degelijk angst kennen of ergens aan twijfelen, maar dat weerhoudt hem er niet van iets aan te gaan. Hij calculeert een risico op falen in en vertrouwt erop dat er altijd een manier is om verder te kunnen.

Ook heeft hij natuurlijk wel andere mensen nodig, maar hij is –in zijn gevoel- niet afhankelijk van wat deze doen of denken.

Calimero

Iemand die onzeker is, is ervan overtuigd dat hij veel dingen niet (aan) kan. Hij ziet veel spoken op zijn weg en vermijdt bepaalde situaties omdat hij bang is niet overeind te blijven staan of teveel te lijden. Zijn houding wordt getypeerd door “ik kan niet”, “wat als…” en “daar waag ik me niet aan”. Dat is een soort Calimero-gevoel van ‘ik ben klein en hij is groot, en dat is niet eerlijk’.

Onzekere mensen moeten dus vaak over de drempel worden geholpen of per ongeluk in het diepe worden gegooid om iets nieuws aan te durven gaan.

Alleen oefening baart kunst

Ben je van de onzekere soort? Laat je angst voor kritiek, afwijzing of mislukking dan los en ga er voor. Want ieder mens kan veel meer dan hij denkt. Niemand heeft leren lopen zonder te vallen, en geen enkel talent is tot ontwikkeling gekomen door niets te doen. Alleen oefening baart kunst.

De perfecte drol

 

 

 

 

 

Gezondheid

De darmen: bouwen en vertrouwen op jezelf

De darmen vormen het orgaan dat de ingenomen voeding verteert en opneemt. Ze bestaan uit ca. 6 meter dunne darm (met verschillende onderdelen) en ca. 1 meter dikke darm (het colon). Met behulp van spijsverteringssappen uit de lever en de alvleesklier en een grote hoeveelheid bacteriën (de darmflora) breken ze de voeding af tot minuscule deeltjes. De bruikbare stoffen daarvan worden via de darmwand in onze bloedbaan opgenomen en de rest wordt ingedikt en afgevoerd. Dit laatste gebeurt met behulp van de peristaltiek, een knijpende beweging van de darm die de voedselresten in de richting van de anus stuwt.

Beetpakken en opnemen wat goed voor je is

In psychologische zin staan de darmen symbool voor het stevig beetpakken van datgene wat er op je afkomt, dat ‘niet zomaar door je heen laten stromen’ maar sorteren en eruit opnemen wat goed is voor je.  Rustig en gestaag, zonder verkramping.

Niet innemen om te hebben of te houden, maar om het goede eruit te halen en het daarna los te laten. Met een mooi woord heet dat transformatie (omzetting/omvorming/groei), bouwen aan en vertrouwen op  jezelf.

De spastische darm (het prikkelbare darmsyndroom/PDS)

Dit is een veelvoorkomende klacht waarbij de peristaltiek van de darmen onregelmatig en krampachtig verloopt. Naast de nodige pijn kan dat de ene keer leiden tot diarree (te snelle peristaltiek) en de andere keer tot constipatie of obstipatie (te trage voortbeweging/verstopping). De reguliere geneeskunde heeft hier geen duidelijke verklaring voor maar aangezien de peristaltiek wordt aangestuurd door ons zenuwstelsel wordt wel aangenomen dat onze ‘geest’ met deze klacht te maken heeft (psychosomatisch).

Diarree: afhouden

Diarree ontstaat als nerveuze angstgevoelens je verhinderen om jezelf te manifesteren zoals je eigenlijk zou willen. Je vertrouwt niet wat er op je afkomt en wilt daar eigenlijk niets mee te maken hebben. Je laat het dan zo snel mogelijk passeren, zonder het goed in je op te nemen.

Dit maakt het onder meer begrijpelijk dat reizigers naar vreemde culturen vaak met diarree te kampen hebben. Dat heeft dan niet zozeer met de voeding te maken maar met alle onzekerheden en angsten die met de reis gepaard gaan (angst voor ‘wat er op hen af zal komen’).

Constipatie/obstipatie: vasthouden

Hiervan is sprake als je vanuit angst en onzekerheid teveel vasthoudt aan het veilige en het zekere, en moeite hebt om bepaalde ervaringen te verwerken en los te laten. Hierdoor stroomt het niet meer en ‘dikt alles  in’ (je hebt je buik vol van iets).

Zo hebben veel mensen de eerste dagen in een vreemde omgeving last van constipatie totdat ze min of meer bekend zijn met de nieuwe plek en zich daar ‘koosjer’ voelen.

Diarree is dus een vorm van vluchten (wegwezen) terwijl constipatie het best te vergelijken is met vast blijven zitten (niet in beweging komen).

Zelfvertrouwen: alles aan durven gaan

Gezondheid

Een siësta voor de geest

Enkele decennia geleden kwam Herman van Veen met zijn liedje “Opzij, Opzij, Opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, want ik heb vreselijke haast”. Hiermee stak hij de draak met iedereen die –toen al- bezig was het leven vol te proppen en nergens meer de tijd voor te nemen.  Nu is dat nog een graadje erger en lijkt het gros van de mensen niets te willen missen. Een weekend niet op pad? Dat is een weekend niet geleefd. En iedere week een festival? Graag, want we leven maar één keer.

Gezondheid vraagt om méér

Alsmaar op pad zijn en snelle happen zijn voor een goede gezondheid niet genoeg. Het lichaam wordt dan beheerst door de adrenaline (spanning) en de geest raakt verveeld. Want de geest heeft maling aan onze agenda en het verhaal dat we daaraan kunnen ophangen. Die vraagt om aandacht en warmte, intermenselijke contacten, voldoening, tevredenheid en een gelukzalig gevoel. En wat komt hier van terecht als je na een uitje meteen op weg gaat naar het volgende evenement? Wat is een bezoek aan iemand waard als je beiden op de smartphone bezig bent? Ben je dan met hart en ziel aanwezig bij datgene wat je doet?

Siësta voor de geest

Waar het om gaat is dat ons leven in balans is en dat we de tijd nemen om dingen te verwerken. Sommige mensen doen dit via een meditatie, maar we kunnen het ook een ‘siësta voor de geest’ noemen om even uit te buiken van alles wat we hebben ingenomen.

Over dit onderwerp zijn veel boeken geschreven. Een heel mooi exemplaar daarvan is ‘Vrede Aanraken’ van Thich Nhat Hanh. Dat leert ons hoe we zelfs huishoudelijke klusjes als prettig kunnen ervaren door ze met aandacht te doen en hoe we zonder stress kunnen blijven als we in tijdnood komen. In dit boek wordt ook op een eenvoudige manier duidelijk gemaakt  dat de waarde van het leven niet zit in de hoeveelheid dingen die we doen (kwantiteit), maar in de aandacht die we erin stoppen en de voldoening die we eruit halen (kwaliteit).

Als je de tijd neemt om dingen in alle rust te doen, dan zullen niet alleen je maag en darmen daar wel bij varen maar ook je bewegingsapparaat (botten en spieren).

Wordt eerst vervolgd met de darmen, die onverteerde zaken aan het licht brengen.

De darmen: bouwen en vertrouwen op jezelf

 

Gezondheid

Slokdarm en maag: dingen innemen

De slokdarm en de maag vormen niet alleen de weg waarlangs het voedsel ons lichaam binnenkomt, maar zijn ook de aanvoerlijn voor alles wat we op het geestelijke vlak innemen.

Iets wat ons te diep raakt of ontregelt valt niet te verkroppen of te slikken, we krijgen geen hap door de keel als we ons ellendig voelen en zijn iets spuugzat als we er niets meer over willen horen. Dingen die spannend zijn bezorgen ons een knoop in de maag, en problemen liggen zwaar op de maag. Als we iets voor zoete koek slikken, geloven we graag wat er wordt gezegd maar als we iemand iets in de maag splitsen, zadelen we hem op met een probleem.

Nerveuze angsten en emotionele blokkades

Aan de basis van alle maagklachten liggen nerveuze angsten of emotionele blokkades in relatie tot de buitenwereld. Er is dan iets wat nog ‘zwaar op onze maag ligt’ waardoor nieuwe ervaringen moeilijk kunnen worden opgenomen. Hierbij gaat het om ervaringen uit het verleden die onvoldoende verteerd (en dus opgekropt) zijn en gepaard gaan met een gevoel van onveiligheid en zwaarmoedigheid, een blijvende ‘honger’ naar innerlijke rust en tevredenheid.

Zuur, krampen en misselijkheid

De meeste maagklachten vallen onder de noemer indigestie, wat een algemene storing is van de spijsvertering met een opgeblazen gevoel, teveel boeren, teveel maagzuur, krampen en/of misselijkheid.

Als je regelmatig met deze klacht te maken hebt, ga dan kijken of jij je emotioneel bedreigd voelt in de situaties waarin de klachten zich voordoen. Welke angst of duistere gedachte beheerst je dan? Kijk niet naar de voeding die je inneemt, maar naar datgene wat je –diep van binnen- meemaakt. Wat is moeilijk te slikken? Waar komt al dat zuur vandaan? Wat zeggen die krampen jou? En wat maakt je misselijk?

Maagzuurproblemen: teveel en gulzig innemen?

Hoe komt het dat zoveel mensen maagzuurremmers nodig hebben? Laden deze mensen zich in alle opzichten vol terwijl ze het niet kunnen verwerken? Is dat misschien onze jacht naar geluk, alle haast die wij hebben om zoveel mogelijk mee te maken? Een gulzigheid die nooit bevredigend is en niets anders oplevert dan teleurstelling?

Zou het misschien helpen als deze mensen de rust en de tijd zouden nemen om eerst eens te verteren wat ze eerder hebben ingenomen maar nog niet verwerkt?

Hier ga ik op door in het volgende artikel.

Een siesta voor de geest

 

Gezondheid

Spijsvertering: van mond tot kont

Het spijsverteringsstelsel is het ingenieuze systeem waarmee we het lichaam voorzien van alle stoffen die het nodig heeft voor het dagelijks functioneren. Het begint bij de mond en eindigt bij de kont, met daartussen in de slokdarm, maag, lever, alvleesklier, galblaas en darmen. Elk orgaan speelt zijn eigen rol in het proces en zal dan ook in afzonderlijke artikelen worden behandeld.

De dingen verteren

De gang van zaken in onze spijsvertering is dat we voedingsmiddelen innemen met grote slokken of brokken, daar een tijdje op kauwen, het afbreken tot de kleinst mogelijke stofjes, deze vervolgens op hun bruikbaarheid beoordelen en ze dan opnemen of uitscheiden.

In psychologische zin heeft de spijsvertering dan ook alles te maken met het innemen en verwerken van alles wat er in het leven op ons af komt: dingen op hun essentie beoordelen, vasthouden wat goed is en loslaten wat onbelangrijk is.

Klachten in dit stelsel hebben zijn dan ook terug te voeren op de moeite die iemand heeft om het leven te ‘verteren’. Zo kan iemand heel lang op iets kauwen, zich in iets verslikken, misselijk worden van iets, dingen spuugzat zijn, iets op zijn lever hebben, schijtziek worden van iets of juist alles vasthouden.

Smaakstoornissen en eetproblemen

Verschijnselen, die ook met de vertering van het leven te maken hebben, zijn smaakstoornissen en eetproblemen. Op de belangrijkste eetproblemen kom ik nog terug, maar wat de smaak betreft is het tamelijk simpel: als alles zuur of bitter smaakt, dan is het leven zuur of bitter voor je.  Een tijdlang heb ik daar zelf mee gekampt, toen zelfs de zoete dingen die ik at alleen maar bitter smaakten. Iets wat ook gepaard ging met een brandend gevoel op de tong. Dat heeft maandenlang geduurd, totdat ik door had wat die bitterheid in mijn leven was.

De altijd ‘brandende tong’ (burning tonque) of  het zogenaamde ‘burning mouth syndrome’ is van een soortgelijk karakter. De reguliere geneeskunde begrijpt daar niets van maar als de lijders hieraan zich zouden realiseren dat ze zichzelf teveel terugtrekken uit het leven, in zichzelf, dan zou deze klacht ongetwijfeld verdwijnen.

Hierna kom ik op de slokdarm en de maag.

Slokdarm en maag: dingen innemen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Powered by themekiller.com