De babyboomers onder ons weten in ieder geval nog wie Pietje Bell was: de vrolijke kwajongen die bruisend in het leven stond en lak had aan de braafheid in de maatschappij.

In de maatschappij van toen (begin vorige eeuw) herkenden veel kinderen zich in Pietje Bell. Ieder kind moest zich immers buiten zien te vermaken, samen met de vele broers of zusjes en kinderen uit de straat. In huis was nauwelijks plek voor een kind en Bart Smit bestond nog niet. Laat staan de tv, smartphone en videogames.

Het intelligente en volwassen kind

Nu, bijna een eeuw later, is Pietje Bell duidelijk met pensioen. Het aantal kinderen is beperkt tot een of twee en buitenspelen is er niet meer bij. Kinderen moeten zo snel mogelijk ‘intelligent’ en volwassen zijn.

Vorige zomer kwam de Fransman Matthieu Ricard met de resultaten van een recent onderzoek naar het gedrag van kinderen waaruit blijkt dat kinderen nu tien keer minder buiten spelen dan dertig jaar geleden. En dat het aantal kinderen dat in de natuur speelt (9-12 jarigen) in de periode tussen 1997 en 2003 met de helft is gedaald.

Dit maakt dat kinderen niet meer leren omgaan met weer en wind, geen avonturen durven aangaan en onvoldoende vertrouwd raken met plant en dier. Daarnaast maakt het kleine gezin dat kinderen zich niet meer leren positioneren in een groep of te onderscheiden van de ander. Even schelden, iemand op zijn nummer zetten, uitdagen en testen is er voor de meeste kinderen niet meer bij.

Het is dan ook geen verrassing dat jong volwassenen, die nauwelijks hebben geravot in hun kindertijd, veel vaker met botbreuken en andere ongelukken te maken krijgen dan de donderstenen uit hun leeftijdsgroep. De alertheid, dynamiek en motoriek is in deze gevallen duidelijk onderontwikkeld.

Uitbannen van ongelukken

Omdat we niet meer overweg kunnen met de risico’s in het leven, proberen we dat uit te bannen door middel van wetten, regels of barricades. Als er één fietser wordt aangereden op een weg, dan wordt de hele straat overhoop gehaald en van drempels en lijnen voorzien. En valt er iemand van de fiets met het hoofd tegen een paaltje, dan moet iedereen ineens een helmpje op. Zo proberen we elk mogelijk risico op een verkeerde afloop van iets in te dammen.

De kaper en de zelfmoord

Dat al onze pogingen om het ongeluk (het noodlot) buiten de deur te houden alleen maar leidt tot schijnzekerheid, is natuurlijk al vaak gebleken. Toen er een kaper binnenkwam in de cockpit van een vliegtuig, zorgden we er voor dat die deur nooit meer van buiten open kon. En we weten intussen wat daar het gevolg van was: een heel vliegtuig stort neer omdat niemand meer die cockpit in kon komen.

En als we zo idioot zijn om een burkini op het strand te verbieden, dan wordt de zelfmoordaanslag die wordt gevreesd gewoon gepleegd door een strandwandelaar met een windjack aan. Hoe meer regels we maken, hoe meer we mensen dwingen om nieuwe manieren te bedenken om datgene te doen wat ze van plan zijn.

Leven in angst

Overal zien we spoken op onze levensweg, en we menen voor alles te moeten worden behoed of ons daarvoor te moeten verzekeren. Maar intussen leert niemand meer zijn eigen ogen de kost te geven of op zijn intuïtie te vertrouwen. Het gevolg is dat we leven in een wereld van angst en beperkingen.

Wat dit alles met onze spijsvertering te maken heeft, komt in het volgende artikel.

Spijsvertering: van mond tot kont

Voordat ik de individuele planeten van de horoscoop bespreek zal ik eerst iets zeggen over de betekenis van de planeten als geheel en over de 12 huizen waaruit een horoscoop bestaat.

Naast de Zon en Maan kennen we de planeten Mercurius, Mars, Venus, Jupiter, Saturnus, Uranus, Neptunus en Pluto. Deze planeten zijn de specialisten die ieder mens meekrijgt bij zijn geboorte om het eigen ‘kasteel met de 12 kamers’ vorm te geven (zie artikel over de ascendant).

Zoals een aannemer een grondwerker, timmerman, metselaar en schilder nodig heeft om een huis  neer te zetten, zo hebben wij de planeten nodig om aan onszelf te bouwen. Elke planeet vertegenwoordigt dus een bepaalde kwaliteit of vaardigheid van de mens.

De specialisten (detaillering volgt later)

De zon: de eigenaar van het kasteel (tevens opdrachtgever)

De maan: de loodgieter, badkamerspecialist (watervoorziening)

Mercurius: de communicatie specialist/leermeester (overleg en instructie)

Mars: de bouwvakker (de doener)

Venus: de inrichter, decorateur

Jupiter: de verlichtingsexpert

Saturnus: de opzichter

Uranus: de installateur (bedradingen en technische voorzieningen)

Neptunus: de glasspecialist (ramen)

Pluto: de grondwerker, betonstorter

De 12 huizen: de 12 levensterreinen

Bovenstaande planeten worden als het ware verdeeld over de 12 huizen van een horoscoop, die staan voor 12 verschillende levensterreinen. Het huis waarin een planeet terecht komt, wordt bepaald door zijn stand aan de hemelboog op het moment van de geboorte. Gemakshalve vergelijk ik de 12 huizen weer met de 12 kamers of leefruimten in ons eigen kasteel:

1^e huis: de kleedkamer (vol spiegels) waarin je probeert uit te vinden wie je bent en wat je wilt

2^e huis: de voorraadkamer waarin je de dingen bewaart die je nodig hebt om je zeker en veilig te voelen

3^e huis: de bezoekerskamer waarin je andere mensen ontmoet en informatie uitwisselt

4^e huis: de huiskamer waar je tot jezelf kunt komen

5^e huis: de hobbykamer waarin je alles doet wat je leuk vindt

6^e huis: de werkkamer (praktijkruimte) waarin je bezig bent om jouw vaardigheden te ontwikkelen

7^e huis: de woonkeuken waarin je samenleeft of –werkt met een partner waar je heel nauw mee verbonden bent (kan privé of zakelijk zijn).

8^e huis: de onderzoekskamer (het laboratorium) waarin je alles onder de loep neemt om het te kunnen doorgronden

9^e huis: de studiekamer/bibliotheek waarin je nieuwe dingen leert

10^e huis: de toonkamer waarin je aan iedereen in de maatschappij laat zien wie je bent en wat men van jou kan verwachten (verantwoordelijkheid)

11^e huis: de bar of de biljartkamer waarin je vrienden ontmoet in een sfeer van vrijheid, gelijkheid en broederschap

12^e huis: de bad-/slaapkamer waarin je de dagelijkse werkelijkheid even inruilt voor de wereld van dromen en idealen.

Wie wordt er in welke kamer aan het werk gezet?

Het ingewikkelde van dit alles is dat elke planeet in principe in elke kamer terecht kan komen, of die nu wel of niet aansluit op zijn eigen karakter. Want als de opzichter Saturnus zijn leven moet slijten in de slaapkamer, dan komen zijn kwaliteiten niet echt tot zijn recht. En als Mars, de bouwvakker, de voorraadkamer krijgt als werkterrein dan wordt hij sterk in zijn mogelijkheden beperkt.

Toch zit een horoscoop zo in elkaar. En al deze bijzondere elementen in een horoscoop zijn terug te vinden in het leven van de betreffende persoon, hoe ongelooflijk dat ook mag klinken.

“Hier moet je het mee doen”

De horoscoop geeft dus aan ‘waar jij het in het leven mee moet doen. Zo van: hier heb je alles wat je nodig hebt en richt de zaak nu maar zo goed mogelijk in.

Wil dit ook zeggen dat alles vast staat in het leven? Nee, want ieder mens kan zelf beslissen over zijn werkwijze en het eindresultaat.

Pietje Bell is met pensioen