Archief

november 2016

Gezondheid

Aangeboren ziekte en reïncarnatie

In de discussie over ziekten gaat het vaak over de vraag of iets aangeboren (genetisch bepaald) is of opgelopen (van buitenaf veroorzaakt). Mensen willen vaak weten of ‘het in de familie zit’ en steeds vaker wordt er gezocht naar een mogelijkheid om die familiaire aandoening ‘voor’ te zijn door medicatie of amputatie. Maar dat is onmogelijk, zeker als we in aanmerking nemen dat we ‘genen’ zelf aan en uit kunnen zetten (zie mijn artikel hierover).

Breder perspectief: karma en reïncarnatie

Wil je iets van ziekte begrijpen, dan zul je het leven in een breder perspectief moeten plaatsen. Want als je ervan uit gaat dat elk leven éénmalig en toevallig is, dan kun je alleen maar gefrustreerd toekijken hoe dingen zich ontwikkelen. Dan lijd je onder gevoelens van ongelijkheid en onrechtvaardigheid en sta je machteloos aan de zijlijn.

Maar als je het begrip reïncarnatie voor mogelijk te houdt, dan wordt het al een stuk eenvoudiger. Als je het idee van meerdere levens kunt vatten, waarbij de ‘geest’ steeds nieuwe dingen moet leren (vanuit het zogenaamde karma), dan heeft die aangeboren levensbeperking ongetwijfeld een reden. In de keten van alle levens (samsara) wisselen lange en gezonde levens zich nu eenmaal af met korte en minder gezellige, afhankelijk van wat ons te doen staat in dat nieuwe leven. Alles wat zich in een leven voordoet, heeft dus een betekenis voor het individu of voor het volk en is deel van de evolutie van de mensheid als geheel.

Een epidemie of collectieve ziekte zegt iets over de maatschappij

In de discussies over vaccinaties en een epidemie, zoals de Vogelgriep, wordt er volledig voorbijgegaan aan de ‘energetische’ betekenis van ziekte. Men meent de bacterie of het virus te moeten bestrijden, terwijl deze alleen maar ‘vat’ krijgt op mens of dier als de omstandigheden daar naar zijn. Want die bacteriën of virussen laten zich echt niet uitroeien door de mens (zie eerder artikel).

De pest, de pokken en de Spaanse Griep zijn er (bij ons) niet meer, maar nu draait alles om kanker. Dat heeft niet zozeer met bacteriën of virussen te maken, maar met de evolutie van de mens: de levensstijl die wij momenteel kennen.

Zoals een individuele ziekte iets zegt over de persoon die het betreft, zegt een collectieve ziekte iets over het volk die het aangaat en datgene, waar het tegen aanhikt.

Bijstelling van levenswijze

Epidemieën proberen ons duidelijk te maken dat we van het goede pad af zijn geraakt en dat we iets aan onze levenswijze moeten bijstellen. De pest noopte ons om af te rekenen met de donkere middeleeuwen waarin men nog geloofde in Gods verdoemenis (slachtoffergevoel). De pokken riepen ons op om ons zelfbewustzijn en de eigen rechten te ontwikkelen terwijl de Spaanse Griep ons dwong om uit de loopgravenoorlog te komen en weer een voelend en bewogen mens te worden.

En zo is de Vogelgriep (maar ook de varkenspest) een signaal dat er teveel dieren in een onnatuurlijke ruimte zitten waardoor hun leven in de knel komt. De suggestie, dat de Vogelgriep door één toevallig overvliegende vogel wordt veroorzaakt wiens poep (met virus) in die kleine leefruimte terecht komt, is –wat mij betreft- ronduit ridicuul. Want die trefkans is kleiner dan dat ik een miljoen win in de loterij.

Streek- of cultuurgebonden

Vanwege deze ‘boodschap’ zijn veel ziektes dan ook streek- of cultuurgebonden: malaria en gele koorts in ontwikkelingslanden, hart- en vaatziekten in het ‘ koude westen’ (waarin we ons hart niet meer laten spreken), kanker in de hoog geïndustrialiseerde landen met een perfectionistische en materialistische levensstijl.

Ik kom daar later nog op terug. Maar iedereen, die dit onderwerp wat beter wil bestuderen, raad ik het boek aan van Ard Pisa: “Wat Angelina (Jolie) niet wist over kanker, maar wel had moeten weten”. Deze man heeft 10 jaar lang onophoudelijk onderzoek gedaan naar genen, kanker en alles wat daarmee te maken heeft en komt in ieder geval ook tot de conclusie dat we ziekte niet kunnen voorkomen door amputaties.

Karma: wat je daden bewerkstelligen

 

Gezondheid

Bloed en bloedvaten: onze levensstroom

Levenssap

Het (menselijk) bloed is een helderrode vloeistof die via een ingenieus en fijnmazig vaatstelsel niet alleen in contact staat met alle organen die bij de stofwisseling en ademhaling zijn betrokken, maar ook met ieder ander weefsel in ons lichaam voor de aanvoer van bouwmaterialen en afvoer van puin.

Het bloed is ons levenssap, het verwarmende en voedzame elixer dat maakt dat alle andere onderdelen van ons lichaam functioneren en in goede conditie blijven. Aan de samenstelling van het bloed is dan ook af te lezen hoe het met de verschillende organen in ons lichaam gesteld is.

Bloedsomloop: onophoudelijk pompend

Bloed bestaat grotendeels uit rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes. Deze zorgen samen voor het transport van zuurstof, koolzuur, hormonen, suikers, aminozuren, mineralen en vitamines, gaan indringers te lijf (vormen de immuniteit), maken dat het bloed stolt bij verwondingen en dat de lichaamstemperatuur constant blijft.

De 4-6 liter bloed die elk mens heeft (afhankelijk van het lichaamsgewicht en het lichaamsoppervlakte) wordt ongeveer elke minuut (het zogenaamde Hart Minuut Volume) door ons lichaam gepompt. Dit gaat alsmaar door, via de aanvoerende slagaders (arterieel stelsel) en de afvoerende aders (veneus stelsel), met het hart als pomp. En als dit systeem hapert, dan zit ons leven meteen in de gevarenzone.

Aandoeningen van bloed: gemis aan levensenergie, de drang tot leven

In psychologische zin staat het bloed voor de bruisende levensenergie, de natuurlijke drang tot leven. Het is het vermogen om warmte en liefde toe te staan in het leven en het leven vol vertrouwen tegemoet te treden. Aandoeningen, die met het bloed zelf te maken hebben, geven dan ook aan dat je moeite hebt met het vertrouwen en de zin in het leven. Er is dan iets of iemand waardoor jouw levensvreugde in het gedrang komt.

Heb je te maken met bloedarmoede (anemie), ga dan kijken in hoeverre je teveel steun zoekt bij anderen en onvoldoende gelooft in jouw eigen krachten. Is de bloedstolling een probleem, probeer dan uit te vinden door welk dominant figuur of ideaal jij je mee laat slepen, wie of wat je machteloos en agressief maakt (laat bloeden). En als je bloedbezinkingssnelheid voortdurend te hoog is, zoek dan uit op welke manier jij je -te geforceerd- probeert te bewijzen.

Aandoeningen van de bloedvaten

De bloedvaten vormen de kanalen waar het bloed door heen wordt gestuwd (met het hart als pomp). Zij staan dan ook symbool voor de kracht en de flexibiliteit waarmee je je als mens voortbeweegt in het leven, jezelf geestelijk voedt en onderhoudt.

Heb je te maken met het dichtslibben of vernauwen van (slag)aders, dan is er sprake van een onbewust verzet tegen de voortgang in het leven. Je leeft dan in een soort vrijwillige gevangenschap, waarin je jezelf veel ruimte en vreugde ontneemt. Door in deze ingebeelde eigen wereld te blijven zitten, ontneem je jezelf de brede mogelijkheden van het leven.

Gaat het alleen om de beenslagader, dan weet je niet (meer) hoe je bij die levensvreugde kunt komen omdat je op een oud spoor blijft zitten. Het is dan ook geen toeval dat deze klacht zich vaak aandient bij oudere mensen die geen toekomst meer zien en in het verleden blijven hangen.

Heb je een aderontsteking, kijk dan in hoeverre je het leven als een last ervaart en inwendig boos bent omdat je alsmaar aan je eigen zijn twijfelt. En als je te maken hebt met vaatkrampen, dan is de kans groot dat je in de knoop zit met jezelf en bang bent voor de toekomst.

Spataderen

Deze veel voorkomende klacht heeft te maken met het gevoel dat je jezelf niet mag zijn omdat je je als het ware ‘verplicht’ voelt om het leven te leiden zoals je dat doet. Je krijgt geen vat op jezelf, zou het leven plezieriger willen maken voor jezelf maar blijft steken in de beperkende toestand waarin je zit.

Dient deze klacht zich aan tijdens de zwangerschap, vraag je dan af in hoeverre je dat kind in wording eigenlijk als een last ervaart waardoor jouw eigen verlangens tot ontwikkeling in de knel komen.

Aangeboren ziekte en reïncarnatie

 

 

Gezondheid

Ziekte: genetisch bepaald?

Als het om een serieuze ziekte of aandoening gaat, wordt er vaak verwezen naar ‘de genen’ als oorzaak. Maar zoals ik al aangaf in het stukje over vaccinaties, is het steeds de vraag ‘wie of wat er in die genen heeft zitten rommelen’. Want ook als het gaat om gen-verandering die van generatie op generatie overgaat, is er ooit een persoon geweest waarbij die verandering voor het eerst plaatsvond.

Mutaties: op basis van ‘noodzaak’

Door de mensheid heen hebben zich allerlei grote en kleine gen-veranderingen (mutaties) in de mens voorgedaan zoals het verlies van de staart, verandering in de beharing, het rechtop gaan lopen (homo erectus) en wijzigingen in de lichaamsbouw en schedelinhoud. Deze hebben zich allemaal ogenschijnlijk spontaan voorgedaan, alsof ze waren voorgeprogrammeerd in de evolutie van de mens. Kennelijk waren deze veranderingen wenselijk of noodzakelijk. Daar kwamen geen vreemde stoffen of kunstmatige ingrepen aan te pas. Dus waarom zou het met minder grote mutaties anders zijn?

Genetisch = energetisch

In mijn zoektocht naar de andere kant van het ziek zijn, ben ik een aantal onderzoeken en artikelen tegen gekomen die inderdaad aangaven dat genen veranderen onder invloed van onze ‘psyche’. Blijkbaar maken wij ons zelf niet alleen ziek, maar bewerkstelligen wij ook onze eigen gen mutatie.

De meeste wetenschappers doen dit nog af als onzin, maar de nieuwste stroming in de genetica, de zogenaamde epigenetica, komt er wel steeds dichter bij.

Er is al langer bekend dat hebben van een bepaald ziektegen NIET per definitie betekent dat je die ziekte ook krijgt. En dat mensen zonder dat gen die ziekte wèl degelijk kunnen krijgen. De epigenetica heeft daar intussen al aan toegevoegd dat iemand een bepaald gen kan ‘aan- en uitzetten’. Hoe dan? Juist, met niets anders dan zijn psyche.

Dus alles wat er in de genen besloten ligt, hoeft lang niet altijd tot uitdrukking te komen (en omgekeerd).

Het leven: één groot mysterie

Willen we alles omtrent ziekte en gezondheid begrijpen, dan zullen we iets moeten begrijpen van het leven als geheel en van de evolutie. Maar dit is  iets wat niemand precies begrijpt en wat mogelijk altijd een mysterie zal blijven. We kunnen wel steeds dieper duiken in dat wat we met onze ogen kunnen zien, maar krijgen vooralsnog geen vat op alle krachten en energieën in het onzichtbare grotere geheel.

Want waartoe zijn wij op aarde? Waar zijn wij, menselijke wezens, nu precies voor nodig en welke weg hebben wij met zijn allen te gaan?

Wat gebeurt er met onze geest als we overlijden, met dat fijn energetische (etherische) stuk van ons dat wel degelijk in kaart te brengen is met bijvoorbeeld de aura-fotografie, pendels en andere instrumenten die op dat energieniveau zijn afgestemd? En hoe komt het dat heel kleine kinderen zulke gedetailleerde verhalen kunnen vertellen over verre oorden op aarde, of een supertalent zijn in iets wat ze nog nooit gezien of gehoord hebben?

Is dat genetisch, als de ouders daar zelf niets mee hebben? Of is dat energetisch, op mysterieuze wijze meegenomen naar de aarde? Ik houd het op het laatste.

Wonderkinderen

Zoals Mozart ooit op vierjarige leeftijd zijn bijzondere muziek begon te maken, is er ander wonderkind vanaf haar vierde jaar aan het schilderen: Akiane Kremarik.

Ga maar eens kijken wat ze in haar jonge leven allemaal al gemaakt heeft op www.akiane.com. Via de filter op het tabblad ‘shop’ kun je zien welke stukken er bij welke leeftijd horen. Wonderbaarlijk en adembenemend!

Later kom ik nog terug op dit onderwerp, waarbij de betekenis van aangeboren ziekten, reïncarnatie en karma aan de orde zullen komen.

Bloed en bloedvaten: onze levensstroom

Gezondheid

December: het meisje met het zwavelstokje

De inhoud telt (niet meer)

Tradities en cultuureigen feestdagen zijn een groot goed. Dus wat mij betreft moet dit allemaal blijven: de verjaardag, Carnaval, de bouwvak, de Paashaas, Zwarte Piet en ook het Kerstfeest dat wat extra licht brengt in de donkerste dagen van het jaar.  Maar wat minder gezellig is aan al deze tijden, is dat we het allemaal zo overdrijven. Dat we net doen alsof dit de enige momenten zijn waarop er lekker gegeten en gedronken wordt en er cadeaus worden uitgedeeld, dat er eindeloos gepraat wordt over ‘hoe dit in te vullen’ en de verwachting die we eraan koppelen: iedereen ‘moet’ iets doen en iedereen ‘moet’ er zijn.

De vorm is -jammer genoeg- vaak belangrijker dan de inhoud.

Rust en dankbaarheid

De meeste hoogtijdagen zijn bedoeld om even stil te staan bij het leven zelf, wat rust te nemen en je dankbaarheid te betuigen voor alles wat er is. Een verjaardag is vooral een heuglijke mijlpaal voor jezelf waarbij je een nieuw levensjaar ingaat. Carnaval luidt een periode in van ingetogenheid en vasten, en tijdens de bouwvak mag je even bijkomen van het harde werk. Pasen en het Kerstfeest zijn bedoeld om stil te staan bij de thema’s geboorte en wedergeboorte, goed en kwaad. En Sinterklaas met zijn Pieten is een combinatie van dit alles, met speciale aandacht voor het (onbedeelde) kind.

Maar wie is er nog bezig met de ware betekenis van deze gebeurtenissen? Wie denkt er in deze maanden -waarin alles draait om de meest luxe cadeaus, levensmiddelen en kleding- nog aan bezinning, rust en dankbaarheid? En wie denkt er nog aan een ander?

Vul je Kerststal met zwarte schapen

Veel mensen gaan zonder vaste partner of familie door het leven. Een deel hiervan kiest daar voor en is er gewoon gelukkig mee. Maar er is ook een deel dat noodgedwongen in deze levenssituatie zit en niemand heeft om mee samen te zijn. Dit zijn allemaal mensen die over het hoofd worden gezien en die –rondom Kerst- met hun zwavelstokje in de kou blijven staan. Het eigen gezin krijgt ineens voorrang (Robert ten Brink vliegt daarvoor met hele families de wereld over) en ruzies moeten zelfs tijdelijk worden bijgelegd voor het (schijn)heilige samenzijn.

Maar hoe verrijkend zou het niet zijn om iemand anders bij het kerstdiner te vragen uit de vrienden- of kennissenkring, of een ‘zwart schaap’ uit de buurt dat je eigenlijk niet kent? Is dat niet de essentie van het Kerstfeest, ‘tezamen komen’ en eens wat meer aandacht geven aan elkaar?

Dat lijkt me het mooiste cadeau voor jezelf en de ander: de eigen kerststal vullen met mensen van buitenaf die je niet elke dag ziet.

Ziekte: genetisch bepaald? 

Gezondheid

Verdriet: net zo persoonlijk als de vingerafdruk

Het grootste verdriet in het leven draait om het verlies van iemand die je ongelooflijk lief en dierbaar is. Dan is er ineens die intense psychische pijn die ons meesleurt in een diepe put van ellende. We voelen ons verslagen en overrompeld door iets wat we absoluut niet wilden. Hoe gaan we daar dan mee om? Hoe zorgen we ervoor dat ons eigen leven daar geen blijvende schade van ondervindt?

Heel persoonlijk

Omdat verdriet net zo persoonlijk is als een vingerafdruk, is er geen uniform recept voor de omgang met verdriet. Iedere persoon doet dat op zijn eigen manier, en in principe is elke manier goed. Maar je moet het wel toelaten en onder ogen zien. En daar horen allerlei gevoelens bij, van kwaadheid tot aan schuldgevoelens, van depressiviteit tot aan de wens om de overledene in de dood te volgen.

In die situatie kun je niet zomaar overgaan tot de orde van de dag. Noch bepalen dat je het verlies binnen een vooraf bepaalde tijd verwerkt moet hebben. Want dat is niet alleen onmogelijk, het zal later ook zijn tol gaan vragen.

Doordat verdriet in onze maatschappij zo rationeel benaderd wordt (daar moet je je over heen zetten) en zelden de ruimte krijgt die het nodig heeft (je kunt niet blijven treuren), blijven zoveel mensen zitten met een onverwerkt leed, en ziekte als gevolg.

Hulp

Een heel mooi en eenvoudig boekje dat je kan helpen bij het plaatsen van al die verwarrende gevoelens die gepaard gaan met een rouwproces is ‘Vingerafdruk van verdriet’ van Manu Keirse, hoogleraar aan de faculteit van Geneeskunde van de Universiteit in Leuven. Zijn Belgische oorsprong is duidelijk uit de tekst te halen, maar het maakt het boekje ook tot een verrassend heldere gids in gevallen van rouw (zowel voor de rouwende als voor zijn ondersteuners).

Hij gaat vooral uitvoerig in op de vele emoties die gepaard gaan met verlies. Daarnaast krijgt ook de ‘waarom-vraag’ die elke rouwende zichzelf stelt veel aandacht. Niet zozeer het antwoord, maar wel het stellen van de vraag draagt volgens de auteur bij tot het verwerkingsproces. Verder gaat hij in op het centrale begrip ‘zelfzorg’ en probeert hij een antwoord te formuleren op concrete vragen rond onder meer feestdagen of tastbare herinneringen als een kledingstuk.

Het laatste hoofdstuk biedt weer perspectief  en versterkt het vertrouwen dat je uit het dal kunt komen.

Dit boekje is dan ook een absolute aanrader bij het verwerken van verdriet, iets wat onlosmakelijk verbonden is met het leven zelf.

December: het meisje met het zwavelstokje

 

 

 

 

 

 

Gezondheid

Lever en galblaas: boosheid en frustratie

Chemische fabriek

Terwijl de alvleesklier te maken heeft met het thema liefde, warmte, verdriet en droefheid heeft de lever en de galblaas alles van doen met het thema boosheid en frustratie.

In het lichaam zorgt de lever (en galblaas) voor de omzetting van allerlei stoffen die ons lichaam nodig heeft voor een goed functioneren. Het is als het ware een grote chemische fabriek die stoffen produceert en bewerkt. Sommige daarvan worden direct gebruikt (galvloeistof, eiwitten) terwijl andere worden opgeslagen totdat het lichaam ze nodig heeft (zoals koolhydraten, vetten, aminozuren, vitamines, mineralen, ijzer). Daarnaast heeft de lever nog een andere belangrijke functie: het onschadelijk maken van allerlei ‘foute’ stoffen die wij door onze voeding of inademing binnen krijgen.

Ontgiften

In psychologische zin heeft de lever alles te maken met de verwerking en afvoer van alles wat ons leven ‘vergiftigt’: woede, haat, wrok, diepe angst en agressie. Op het moment dat we deze gevoelens niet goed verwerken, zal de lever voor problemen zorgen.  Door de opgepotte boosheid, agressie en onmacht krijgen we Hepatitis, galstenen of een vervette lever (levercirrose).

De kankeraar, mopperpot en binnenvetter

Dat onze maatschappij bol staat van boosheid en onmacht, blijkt wel uit het grote aantal mensen dat voortdurend kwaad is. Zeker in deze verkiezingstijd spuugt menigeen zijn gal op alles wat ‘hem wordt aangedaan’. Kankeraars, mopperpotten en binnenvetters te over.

De binnenvetter loopt van deze types het grootste gezondheidsrisico omdat die ‘iets op zijn lever blijft houden’. De kankeraar (altijd kritisch en boos) en de mopperpot (vol klachten en ontevredenheid) zijn in principe wat beter af omdat ze hun grieven uiten, maar ook dan ligt een overbelasting van de lever op de loer.

Alcoholisme

Dat liefhebbers van alcohol vaak last van hun lever krijgen ligt niet zozeer aan de alcohol (niet iedere alcoholist heeft immers leverklachten) maar vooral aan het feit dat deze mensen hun boosheid onderdrukken en hun leven maar moeilijk zelf ter hand kunnen nemen. Negatieve en akelige sferen overheersen dan, met een gebrek aan zelfwaardering en een onvermogen om het leven op te bouwen naar eigen geaardheid. Ze zitten teveel in zichzelf te worstelen met alles wat tegenvalt, voelen zich niet gezien of gehoord en kiezen dan voor de fles als enige vriend, praatpaal of anker.

Wil je een gezonde lever houden, word dan de regisseur van je eigen leven. Ga je eigen mogelijkheden benutten in plaats van boos te worden op iedereen die jou in zijn macht lijkt te hebben. Kom niet in opstand maar laat de dingen los zodat je je eigen leven op een positieve manier vormt kunt geven.

Verdriet: net zo persoonlijk als een vingerafdruk

 

 

Gezondheid

Alvleesklier en diabetes: de zoetigheid van het leven

Lief zijn voor jezelf

De alvleesklier (pancreas) maakt niet alleen enzymen aan die het voedsel in de darmen helpen verteren maar ook insuline en glucagon, twee hormonen die een centrale rol spelen bij de regeling van het suikergehalte in het bloed. De psychologisch betekenis van de alvleesklier betreft dan ook deze suikerhuishouding: het innemen en verwerken van de ‘zoetigheid’ in ons leven. Hierbij gaat het om de mate waarin je jezelf iets gunt en toestaat om te genieten van het al het goede wat er is (dus lief bent voor jezelf).

Als de alvleesklier problemen geeft, dan ontbreekt er iets aan de zoetigheid in jouw leven en kun je eigenlijk niet meer echt genieten. Aan de basis daarvan liggen verdriet en droevige gebeurtenissen (die dus onvoldoende verteerd zijn) waardoor je je niet meer kunt openstellen voor nieuwe ervaringen van warmte en geluk.

Diabetes: er is niets moois voor me weggelegd

De meest voorkomende klacht die samenhangt met de alvleesklier is diabetes, een aandoening die het gevolg is van een verstoorde suikerhuishouding (te hoge en/of te lage bloedsuikerspiegel).

In alle gevallen gaat het om een gebrek aan liefde en warmte, een ‘innerlijk huilen’ om iets wat je mist. Je ervaart jezelf als te klein en machteloos en bent ervan overtuigd dat er niets moois (meer) voor je is weggelegd. Je bent het vertrouwen in jezelf en anderen op dat punt kwijtgeraakt en je wilt voorkomen dat je wederom teleurgesteld wordt. Daardoor plan je de dingen zodanig dat er geen enkele kans meer is op het werkelijke genieten.

Ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis)

Een ontsteking duidt altijd op een heftige emotionele staat van zijn, waarbij boosheid en machteloosheid de boventoon voeren. De emotionele lasten zijn zo groot geworden, dat je muurvast zit in jezelf. Je voelt je overgeleverd aan de omstandigheden en onmachtig om nog voor jezelf op te komen en liefde te ervaren.

Stenen in de alvleesklier

Hierbij gaat het om ingedikte emoties, die je te lang hebt vastgehouden. Dit is, evenals een ontsteking, een roep om zelfbevrijding, om uit het harnas van ‘zuinigheid’ en ‘zurigheid’ te stappen waar je jezelf in gehesen hebt.

Kijk hoe je jezelf kunt bevrijden van die oude emotionele lasten en overtuig je er van dat er altijd nieuwe mogelijkheden zijn om te genieten en jij ook (weer) recht hebt op vreugde en geluk.

Lever en galblaas: boosheid en frustratie

Powered by themekiller.com