Als het om een serieuze ziekte of aandoening gaat, wordt er vaak verwezen naar ‘de genen’ als oorzaak. Maar zoals ik al aangaf in het stukje over vaccinaties, is het steeds de vraag ‘wie of wat er in die genen heeft zitten rommelen’. Want ook als het gaat om gen-verandering die van generatie op generatie overgaat, is er ooit een persoon geweest waarbij die verandering voor het eerst plaatsvond.
Mutaties: op basis van ‘noodzaak’
Door de mensheid heen hebben zich allerlei grote en kleine gen-veranderingen (mutaties) in de mens voorgedaan zoals het verlies van de staart, verandering in de beharing, het rechtop gaan lopen (homo erectus) en wijzigingen in de lichaamsbouw en schedelinhoud. Deze hebben zich allemaal ogenschijnlijk spontaan voorgedaan, alsof ze waren voorgeprogrammeerd in de evolutie van de mens. Kennelijk waren deze veranderingen wenselijk of noodzakelijk. Daar kwamen geen vreemde stoffen of kunstmatige ingrepen aan te pas. Dus waarom zou het met minder grote mutaties anders zijn?
Genetisch = energetisch
In mijn zoektocht naar de andere kant van het ziek zijn, ben ik een aantal onderzoeken en artikelen tegen gekomen die inderdaad aangaven dat genen veranderen onder invloed van onze ‘psyche’. Blijkbaar maken wij ons zelf niet alleen ziek, maar bewerkstelligen wij ook onze eigen gen mutatie.
De meeste wetenschappers doen dit nog af als onzin, maar de nieuwste stroming in de genetica, de zogenaamde epigenetica, komt er wel steeds dichter bij.
Er is al langer bekend dat hebben van een bepaald ziektegen NIET per definitie betekent dat je die ziekte ook krijgt. En dat mensen zonder dat gen die ziekte wèl degelijk kunnen krijgen. De epigenetica heeft daar intussen al aan toegevoegd dat iemand een bepaald gen kan ‘aan- en uitzetten’. Hoe dan? Juist, met niets anders dan zijn psyche.
Dus alles wat er in de genen besloten ligt, hoeft lang niet altijd tot uitdrukking te komen (en omgekeerd).
Het leven: één groot mysterie
Willen we alles omtrent ziekte en gezondheid begrijpen, dan zullen we iets moeten begrijpen van het leven als geheel en van de evolutie. Maar dit is iets wat niemand precies begrijpt en wat mogelijk altijd een mysterie zal blijven. We kunnen wel steeds dieper duiken in dat wat we met onze ogen kunnen zien, maar krijgen vooralsnog geen vat op alle krachten en energieën in het onzichtbare grotere geheel.
Want waartoe zijn wij op aarde? Waar zijn wij, menselijke wezens, nu precies voor nodig en welke weg hebben wij met zijn allen te gaan?
Wat gebeurt er met onze geest als we overlijden, met dat fijn energetische (etherische) stuk van ons dat wel degelijk in kaart te brengen is met bijvoorbeeld de aura-fotografie, pendels en andere instrumenten die op dat energieniveau zijn afgestemd? En hoe komt het dat heel kleine kinderen zulke gedetailleerde verhalen kunnen vertellen over verre oorden op aarde, of een supertalent zijn in iets wat ze nog nooit gezien of gehoord hebben?
Is dat genetisch, als de ouders daar zelf niets mee hebben? Of is dat energetisch, op mysterieuze wijze meegenomen naar de aarde? Ik houd het op het laatste.
Wonderkinderen
Zoals Mozart ooit op vierjarige leeftijd zijn bijzondere muziek begon te maken, is er ander wonderkind vanaf haar vierde jaar aan het schilderen: Akiane Kremarik.
Ga maar eens kijken wat ze in haar jonge leven allemaal al gemaakt heeft op www.akiane.com. Via de filter op het tabblad ‘shop’ kun je zien welke stukken er bij welke leeftijd horen. Wonderbaarlijk en adembenemend!
Later kom ik nog terug op dit onderwerp, waarbij de betekenis van aangeboren ziekten, reïncarnatie en karma aan de orde zullen komen.
Geen reacties