‘Boer zoekt vrouw’ is achter de rug en -voor even- weten we weer waar het in relaties om draait: samen leven elke dag. Niets heeft dat duidelijker gemaakt dan de afgelopen serie met boerderijen in landen waar ze met bergen sneeuw, een genadeloze zon of armoedige omstandigheden te maken hadden. Daarnaast is ook ‘Married at first sight’ weer in beeld gekomen, en zijn er nog tal van andere programma’s waar we met de liefde-in-wording te maken krijgen.

Als we op de kijkcijfers afgaan, lijken we er behoefte aan te hebben om dat allemaal te zien. Is er dan iets wat we niet begrijpen?

Vluchtig en oppervlakkig

In de snelle tijd van nu, met al die telecommunicatie, is vluchtigheid en oppervlakkigheid in relaties vaak troef. Nog maar weinig jonge mensen zitten lekker te filosoferen over het leven zelf en over hoe ze in willen vullen. En wie verdiept zich nog echt in de diepere gevoelens van een ander? Zelfs als twee vrienden uit eten gaan, bevindt hun mobieltje zich op tafel. Er is zelfs een speciale reclamespot van ‘bordje prik’ nodig om ons te wijzen op dat afstandelijke gedrag.
Wie neemt nog de tijd om op een ontdekkingsreis te gaan met die ander en zich voor te bereiden op een relatie?

Temptation Island

Om te zien hoe het NIET moet, is er voor de liefhebber een andere serie: Temptation Island.
Als je steeds met een ander het bed in duikt voor oppervlakkige seks, wat is de waarde daar dan van?  Is dat geen heiligschennis van de intimiteit?  Heb je dan respect voor de ander, of ben je alleen maar bezig om te ‘scoren’, met iets waar je prat op kunt gaan omdat je iemand veroverd hebt? Of heb je het gedaan omdat je er anders niet meer bij zult horen, bang om als frigide of koele kikker te worden neergezet?

Prepair-weekend: prima initiatief

Gelukkig is er ook een andere groep, die begrijpt dat een liefdesrelatie iets is waar je zorgvuldig mee om moet gaan. Deze week werd dat duidelijk met een artikel in de krant over het ‘prepair-weekend’, een cursus waar je leert hoe je met elkaar om moet gaan als je een serieuze verbintenis aangaat en niet wilt dat het schip al na een paar jaar strandt. De ander leren begrijpen en je begrepen voelen: dat is waar het om draait. Dan komen de verschillende levenshoudingen aan de orde: de communicatie met elkaar, het omgaan met conflicten, het overbruggen van verschillen, elkaar leren vertrouwen, de seksualiteit in al zijn hoedanigheden. Gewoon het liefdevol leren omgaan met elkaar. En de stellen die daaraan deelnemen, realiseren zich dat ze daar beter op voorbereid moeten worden.

Perfect stel

Wie gisteravond het interview met onze koning heeft gevolgd, heeft kunnen ervaren wat een goede relatie tussen man en vrouw betekent. Petje af voor Willem Alexander en de manier waarop hij over zijn vrouw praat. Maxima zou omgekeerd precies hetzelfde doen, en dan weet je meteen dat het een perfect stel is: vol liefde en respect over de ander praten, samen lief en leed delen, en vooral blij zijn dat je het leven met elkaar mag delen.

Dat is heel wat anders dan een liefdesrelatie waar je weinig binding mee hebt en die als een wegwerpartikel wordt gezien.

De rijdende rechter

Zonder spieren (en pezen) zou er niets in ons lichaam kunnen bewegen. Want deze ingenieuze celstructuren zijn in staat zich samen te trekken en te ontspannen, op de millimeter nauwkeurig.
Als er iets mankeert aan dat mechanisme, hebben we te maken met spierpijn, verlamming, spasmen, dystrofie, reuma of ALS. Allemaal aandoeningen die een soepele, vloeiende beweging van onszelf in de weg staan en in het ergste geval tot de dood leiden.

Bewegingsvrijheid

Ook in psychologisch opzicht staan de spieren symbool voor onze bewegingsvrijheid, voor de ruimte die we hebben om alle  kanten op te gaan en ons niet te laten beperken door structuren of verplichtingen. Ze nodigen ons uit om onze eigen weg te kiezen en ons –zonder angsten- voort te bewegen. Lukt dat niet, dan kunnen we verstijven van angst, krampachtig vasthouden aan iets of geen spier meer vertrekken (alles zonder emotie aan je voorbij laten gaan).

Reumatische aandoeningen

Een veel voorkomende spier (en gewrichts)aandoening is reuma. Deze bestaat er in alle soorten en maten. Betreft het alleen de spieren dan hebben we het over polymyalgia rheumatica (PMR) met spierpijn en stijfheid in nek, schouders of bekken. Bij de meer chronische variant van reuma, reumatoïde artritis (RA), zijn niet zozeer de spieren in het spel, maar de gewrichten. Deze zijn dan min of meer blijvend ontstoken waardoor de gewrichten zich vervormen (knobbels) en niet meer soepel bewegen. En daartussen in zitten nog allerlei vormen van min of meer constante pijn in nek, schouders of ledematen.

Wat maakt je stram en onbeweeglijk

Heb je last van een dergelijke ‘verstijving’, kijk dan in hoeverre je steeds meer verstijft in jouw geest. Wat maakt dat jij jouw eigen bewegingsruimte inlevert en voorbij gaat aan wat je zelf nodig hebt? Welke stoere houding meen je te moeten aannemen met zo’n groot uithoudingsvermogen? Wat maakt dat je je schikt naar wat ‘die ander wil’ en dat je je een martelaar voelt? En welke angst of onzekerheid zorgt ervoor dat je steeds krampachtiger in het leven staat, stram en onbeweeglijk wordt?

Voorwaarts gaan: weer in de flow komen

Als je problemen hebt met je spieren, laat dan de weerstand varen die je in jezelf hebt opgebouwd en neem het heft in eigen handen. Stap uit de situatie waarin je jezelf hebt klemgezet en laat het ‘heilige moeten’ los. Kies voor jouw eigen bewegingsvrijheid, ga voorwaarts en laat je gevoelens stromen. Dan komt ook jouw lichaam weer in de (soepele) flow van het leven.

‘Boer zoekt vrouw’ en ‘bordje prik’

De mens wil graag nog ouder worden dan de bijna 100 jaar die nu al vaak bereikt wordt. Dit streven komt vooral voort uit de angst voor de dood en de overtuiging dat de mens maar 1 keer leeft en er alles uit dat leven gehaald moet worden wat er in zit.
Daarnaast is de gemiddelde leeftijd een belangrijke graadmeter voor de welvaart en het welzijn van een land waarmee internationaal gezien gescoord kan worden. En welke politici of professoren zijn daar nu niet gevoelig voor?

Pillen: de oplossing voor alles

Hoe we dat leven kunnen verlengen, is al decennia lang onderwerp van studie. Alle hoop is inmiddels gevestigd op de ‘ouderdomspil’  voor 50+ers die de belangrijkste ziekten van de oude dag moet voorkomen door hem decennia lang te slikken. Maar waar heb ik dat eerder gehoord?

Verguisd en weggezet als kwakzalver

Al ruim 30 jaar geleden heb ik een boek gelezen van Dr. J.G. Defares met de titel ‘120 jaar jong’. Hij was een Nederlands arts, fysioloog, biomathematicus, auteur en songwriter. Hij studeerde medicijnen aan de Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam (nu de VU) en promoveerde in 1956 aan de Universiteit van Utrecht. Daarnaast vervulde hij verschillende functies, waaronder hoofd longfunctieafdeling van het Academisch Ziekenhuis Groningen, gastdocent mathematical biophysics aan de Harvard universiteit en bijzonder hoogleraar mathematische antropobiologie aan de Rijksuniversiteit Leiden (1966-1976).

In ‘120 jaar jong’ beschreef Defares hoe je vitaal oud zou kunnen worden met bepaalde capsules van natuurlijke stoffen die de levensduur van de lichaamscellen met zo’n 50 jaar zouden verlengen. Deze visie was toen gebaseerd op allerlei wetenschappelijke experimenten die in het midden van de vorige eeuw in gang waren gezet.
Maar wat gebeurde er? Defares werd sterk verguisd en weggezet als de grootste kwakzalver van de 20^ste eeuw. Dit soort onzin kon er bij ‘de wetenschap’ niet in en iedere collega haastte zich om zich van Defares te distantiëren.

21^ste eeuw: de ouderdomspil

Intussen leven we in een mega pillen-cultuur en is de farmaceutische wereld druk bezig om levensverlengende middelen te produceren en te testen. Nu veel chronische ziekten onbehandelbaar blijken denkt men deze (beter) te  kunnen voorkomen door het blijvend slikken van stofjes die onze cellen tot meer vitaliteit aansporen. En deze stofjes zijn –vanzelfsprekend-gebaseerd op de heilzame stoffen uit de natuur. Maar toen Defares daarmee kwam, was het kwakzalverij, zoals alle natuurlijke geneesmiddelen elke dag opnieuw onder de vlag van kwakzalverij geschaard worden.

Dat dit alles te maken heeft met de grootmacht van de farmacie en immense hoeveelheden geld, mag duidelijk zijn. Maar aangezien de farmacie alle werkzame stoffen uit de natuur haalt en ze dan uit hun natuurlijke verband rukt (isoleert en aanvult met chemische en synthetische stoffen) kennen de farmaceutische middelen allemaal bijwerkingen die de natuurlijke stoffen niet kennen. Dit zal ongetwijfeld ook gelden voor de toekomstige ouderdomspil.

En dan is er nog zoiets als ‘God’

Daarnaast gaat de farmacie voorbij aan iets wat net zo belangrijk is voor het menselijke bestaan als het lichaam, namelijk de geest. Ook Defares gaf aan dat er altijd nog een ‘God’ is die zeggenschap over het leven heeft (zie ook zijn boek ‘God bestaat gewoon’) en dat het leven niet geheel maakbaar is.

Maar daar trekt de wetenschap zich gemakshalve niets van aan. Want de westerse mens verkeert –helaas- nog altijd in de waan dat de farmacie het wel weet en dat lichaam en geest weinig met elkaar van doen hebben.

De spieren: onze bewegingsvrijheid

Geschreven door Nestor (naam onbekend)

De ouderdom, heb ik besloten, is een cadeau
Ik ben nu, vermoedelijk voor het eerst in mijn leven,
De persoon die ik altijd heb willen zijn.
Niet meer bezig met inkomen vergaren,
Noch met het zorgen voor huis en haard,
Of het dansen naar andermans pijpen.

Oh, niet mijn lichaam!
Daar wanhoop ik soms van: die rimpels,
de wallen onder mijn ogen, en de hangende buik.
En vaak schrik ik van dat oude mens, dat ik in mijn spiegel zie.

Maar ik heb zoveel dierbare vrienden uit dit leven zien vertrekken
Voordat ze van de vrijheid konden genieten
die het ouder worden kent.
Gewoon tot 4 uur ‘s nachts op de computer bezig zijn als ik dat wil
Of dansen met mezelf op de geweldige muziek van de 60/70-s,
Slapen tot de middag,
Eten wat ik lekker vind,
En huilen over dat wat me raakt.

Ik kan nu wandelen over het strand
In een zwembroek die niet meer in de mode is,
Duiken in de golven, zo vaak ik wil
Ondanks de misprijzende blik van jongeren
Die zich niet realiseren dat ze ook ooit zo zullen zijn.

Ik weet dat ik soms vergeetachtig ben.
Maar dat is niet erg, want sommige dingen kun je maar beter vergeten.
En uiteindelijk zal ik de belangrijke dingen onthouden.
Natuurlijk is mijn hart door de jaren heen gebroken.
Maar een hart dat nooit gebroken is, is steriel
En kent de ware diepgang van het leven niet.

Ik ben gezegend
Om lang genoeg geleefd te hebben om grijs te worden
En dat mijn lach voor altijd gegriefd is in mijn gezicht.
Zoveel mensen hebben nooit gelachen
En velen zijn gestorven voordat het pigment hen in de steek liet.

De oude dag is een verworvenheid.
Er is geen moeten meer, alleen maar mogen.
Geen wantrouwen of onbegrip,
Want die hebben plaats gemaakt voor het weten en begrijpen.

Ik heb het kaf van het koren weten te scheiden
En besloten wat voor mijzelf belangrijk is.
Ik laat me niet meer afbrengen van mijn eigen wil,
Heb het recht verdiend om dingen anders te zien.
Want elk ding heeft meer kanten,
En ik heb alle kanten gezien.

Elke dag opnieuw heb ik de tijd
Om met mijn vrienden te filosoferen,
Dingen de revue te laten passeren
En inzichten te verwerven.

Zo slijp ik mijn geest steeds scherper,
En word ik steeds minder robot,
Steeds meer mens.

Nestor

120 jaar jong: oud nieuws

We zitten midden in de Passietijd van het Christendom, met Palmzondag als middelpunt. Dit is een twee-weken durende periode voor Pasen die in het teken staat van het lijden en sterven van Christus. Het is een tijd die veel componisten heeft geïnspireerd tot meesterlijke muzikale composities, waaronder Bach met zijn Mattheus Passion en Johannes Passion en de cantates die hij speciaal voor de eerste en tweede Paasdag heeft geschreven. Deze indrukwekkende werken doen het begrip ‘passie’ alle eer aan en ontroeren ons tot in het diepst van onze ziel.

Pasen: meer dan een weekend

De Paastijd is de belangrijkste periode in het liturgische jaar die wordt ingeluid met het vasten en die duurt tot en met Pinksteren. Na Jezus’ dood op Goede Vrijdag en zijn verrijzenis op Pasen hadden de leerlingen van Jezus nog veertig dagen lang (tot Hemelvaart) de steun van zijn aanwezigheid waarbij hij hun nog eens uitlegde wat de betekenis was van alles wat hij gedaan had tijdens zijn openbare optreden. Op de veertigste dag van Pasen werden de leerlingen door Jezus’ Hemelvaart alleen achtergelaten. Maar hij had beloofd dat hij de Geest van God, de Heilige Geest, zou sturen om hen geestelijk verder te leiden en hen de kracht te geven om getuigen van het evangelie te zijn. Op de vijftigste dag van Pasen, tien dagen na Hemelvaart (op Pinksteren) kwam de beloofde Heilige Geest dan ook over de discipelen neergedaald.

Hartstocht en liefde, lijden en foltering

De Paastijd verbeeldt datgene waar in het leven om draait: van hartstocht en liefde tot aan het lijden en de foltering. En dat is waar het woord ‘passie’ voor staat. Het duidt op alle diepgaande emoties en gevoelens die in het leven spelen en die ons maken tot mens: een spiritueel wezen dat dingen moet doorstaan en doorleven om compleet te worden.

Passie maakt dat je iets koestert en ergens voor vecht. Het is met hart en ziel iets doen, ergens voor gaan en staan. Je diep betrokken voelen en idealen hebben, vreugde scheppen en gelukkig zijn maar ook momenten van verdriet en hopeloosheid kennen. Het is de volle bereidheid en de moed om de eigen levensweg op energieke wijze te gaan, met alle bergen en dalen die daarbij horen.

Gebrek aan passie: onverschilligheid

Je kunt alleen maar lijden als je lief hebt en iets dierbaars verliest. En uit pure hartstocht kun je iemand folteren die jouw idealen in de weg staan. Zo haalt passie zowel het goede als het kwade in de mens naar boven, als twee kanten van dezelfde medaille.

Maar als je je eigen gepassioneerde gevoelens in de ban doet, dan is de kans groot dat je onverschillig wordt. Dan word je door niets meer geraakt en maakt het je allemaal niet uit. Zonder passie voor aarde, mens of eigen doelen zal alles vlak zijn, als een polderlandschap zonder enige glooiing.

De Paastijd presenteert ons –goed beschouwd- het hele drama van het leven en probeert ons duidelijk te maken dat het leven bestaat uit bergen en dalen, en dat lijden en sterven onlosmakelijk verbonden zijn met wederopstanding en voortgang.

De ouderdom: een cadeau

Terwijl het testosteron de mannelijke kracht vertegenwoordigt, staat het oestrogeen voor de zachte vrouwelijke krachten (zie ook het artikel over mannelijke en vrouwelijke aspecten). Dit is het hormoon dat verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van de vrouwelijke geslachtskenmerken, het reguleren van de menstruele cyclus en de zwangerschap.
Net zoals een vrouw over een bepaalde hoeveelheid testosteron beschikt, beschikt een man ook over oestrogeen maar in een beduidend lagere concentratie.

Psychologische betekenis

Oestrogeen symboliseert de creativiteit, de scheppende krachten en de zorgende gevoelens (warmte en liefde). Als de productie hiervan teveel omhoog schiet, dan mankeert het aan de zelferkenning en de manifestatie van jouw totale vrouw-zijn. Kijk dan in hoeverre je te angstig en nerveus in het leven staat en onderduikt in onbewuste impulsen. Je geeft je dan over aan te oppervlakkige genotsbelevingen, zoals een man met teveel testosteron dat ook doet.

Progesteron: incarnatie

Naast het oestrogeen is er voor een succesvolle voortplanting nog een hormoon nodig: het progesteron. Progesteron wordt in de tweede fase van de menstruatiecyclus geproduceerd in de eierstok en in grotere hoeveelheden door de placenta, tijdens de zwangerschap. Dit hormoon is een absolute voorwaarde om de foetus in de baarmoeder genesteld te houden en te laten ontwikkelen.
.
Progesteron heeft dan ook alles te maken met het incarnatieproces: de versmelting van geest en materie. Het symboliseert het ‘naar binnen halen’ van de geest en het worden van een mens met lichaam en ziel. Zonder voldoende progesteron zal er geen zwangerschap voltooid kunnen worden.

Miskraam: er niet klaar voor zijn

Zoals niets in het leven zonder reden gebeurt, heeft ook een onvoltooide zwangerschap (miskraam) een betekenis. En omdat er twee ‘wezens’ in het spel zijn, moeder en kind, heeft dit voor beiden een betekenis. Als mensen dit zouden kunnen accepteren, dan zou er beduidend minder leed worden ervaren in geval van een miskraam. Vroeger, toen een miskraam heel gewoon was, kon men daar beter mee omgaan dan nu. Zo was menigeen er vroeger van overtuigd dat ‘het de verkeerde soort’ was als zich een miskraam voordeed.

Deze opvatting komt in zekere zin overeen met het andere denken over leven en dood, waarin gesteld wordt dat -in geval van een miskraam- ‘de tijd niet rijp’ is om de geboorte te laten plaatsvinden. Het kind zelf weigert de incarnatie (verkiest nog even te wachten of is nog teveel gehecht aan die andere dimensie) of de moeder is er niet klaar voor. Het kan zijn dat het kind in wording dan teveel een opvulling of compensatie is van een leegte in het leven van de vrouw, of het voelt – onbewust- als een te grote beroving van de vrijheid waardoor de gewenste eigen ontwikkeling in de knel komt.

Geef de natuur een kans

Als je te maken hebt met een miskraam, onderzoek dan goed hoe het gesteld is met jouw diepste gevoelens ten aanzien van de kinderwens. Zeker als een kind moet passen in een (te) strakke planning van het leven, dan kunnen de onderliggende gevoelens heel goed tegengesteld zijn aan die rationele kinderwens. Geef de natuur dan een kans en heb het vertrouwen dat er een kind zal komen op het moment dat de tijd er rijp voor is.

Passie: alle emoties omvattend