We zitten midden in de Passietijd van het Christendom, met Palmzondag als middelpunt. Dit is een twee-weken durende periode voor Pasen die in het teken staat van het lijden en sterven van Christus. Het is een tijd die veel componisten heeft geïnspireerd tot meesterlijke muzikale composities, waaronder Bach met zijn Mattheus Passion en Johannes Passion en de cantates die hij speciaal voor de eerste en tweede Paasdag heeft geschreven. Deze indrukwekkende werken doen het begrip ‘passie’ alle eer aan en ontroeren ons tot in het diepst van onze ziel.
Pasen: meer dan een weekend
De Paastijd is de belangrijkste periode in het liturgische jaar die wordt ingeluid met het vasten en die duurt tot en met Pinksteren. Na Jezus’ dood op Goede Vrijdag en zijn verrijzenis op Pasen hadden de leerlingen van Jezus nog veertig dagen lang (tot Hemelvaart) de steun van zijn aanwezigheid waarbij hij hun nog eens uitlegde wat de betekenis was van alles wat hij gedaan had tijdens zijn openbare optreden. Op de veertigste dag van Pasen werden de leerlingen door Jezus’ Hemelvaart alleen achtergelaten. Maar hij had beloofd dat hij de Geest van God, de Heilige Geest, zou sturen om hen geestelijk verder te leiden en hen de kracht te geven om getuigen van het evangelie te zijn. Op de vijftigste dag van Pasen, tien dagen na Hemelvaart (op Pinksteren) kwam de beloofde Heilige Geest dan ook over de discipelen neergedaald.
Hartstocht en liefde, lijden en foltering
De Paastijd verbeeldt datgene waar in het leven om draait: van hartstocht en liefde tot aan het lijden en de foltering. En dat is waar het woord ‘passie’ voor staat. Het duidt op alle diepgaande emoties en gevoelens die in het leven spelen en die ons maken tot mens: een spiritueel wezen dat dingen moet doorstaan en doorleven om compleet te worden.
Passie maakt dat je iets koestert en ergens voor vecht. Het is met hart en ziel iets doen, ergens voor gaan en staan. Je diep betrokken voelen en idealen hebben, vreugde scheppen en gelukkig zijn maar ook momenten van verdriet en hopeloosheid kennen. Het is de volle bereidheid en de moed om de eigen levensweg op energieke wijze te gaan, met alle bergen en dalen die daarbij horen.
Gebrek aan passie: onverschilligheid
Je kunt alleen maar lijden als je lief hebt en iets dierbaars verliest. En uit pure hartstocht kun je iemand folteren die jouw idealen in de weg staan. Zo haalt passie zowel het goede als het kwade in de mens naar boven, als twee kanten van dezelfde medaille.
Maar als je je eigen gepassioneerde gevoelens in de ban doet, dan is de kans groot dat je onverschillig wordt. Dan word je door niets meer geraakt en maakt het je allemaal niet uit. Zonder passie voor aarde, mens of eigen doelen zal alles vlak zijn, als een polderlandschap zonder enige glooiing.
De Paastijd presenteert ons –goed beschouwd- het hele drama van het leven en probeert ons duidelijk te maken dat het leven bestaat uit bergen en dalen, en dat lijden en sterven onlosmakelijk verbonden zijn met wederopstanding en voortgang.
Geen reacties