Eerder dood door verpietering en verkommering
Echte geneesheren begrijpen dat het bij leven en dood niet alleen draait om het lichaam. Die weten dat gezondheid voornamelijk wordt bepaald door hoe iemand in het leven staat en in welke mate hij alle gebeurtenissen kan verwerken. Dit is de ‘aangeboren weerstand’, de levenslust, het vermogen om zichzelf in dit leven staande te houden.
Iemand die dit weet als geen ander, is klinisch ethicus Dr. Erwin Kompanje, verbonden aan de IC afdeling van het Erasmus MC in Rotterdam. Deze man weet wat hij zegt en protesteert hevig tegen het feit dat de ‘ethiek’ volkomen buiten beschouwing wordt gelaten in de benadering van deze Corona-crisis. Want hoe kun je een heel volk het leven afnemen om een kleine groep mensen, die met hun natuurlijke einde bezig zijn, te beschermen. En vooral ook: hoe kun je dit doen zonder dat met hen te overleggen!
Iemand in een verpleeg- of verzorgingstehuis heeft nu minder rechten dan een gevangene
Kompagne zegt het duidelijk: iemand in een verzorgingstehuis heeft momenteel minder rechten dan iemand in de gevangenis. Die laatste mag nog gewoon bezoek ontvangen, en een luchtje happen. Maar dat kleine beetje, wat de oudere mens nog heeft (zijn spaarzame contacten met een aantal geliefde mensen), wordt hem gewoon ontnomen. Bij deze mensen kan het hart nu -bijna letterlijk- breken zodat de dood nog sneller komt. Dat heeft hij al talloze keren meegemaakt, met in het extreme geval dat de achtergebleven partner bij een overlijden de ander binnen een paar dagen volgt in de dood zonder dat deze een onderliggende ziekte had!.
Het draait allemaal om het woord ‘slachtoffer’
Klaarblijkelijk is er nu een groot belang bij het zo nauwkeurig mogelijk bijhouden van het aantal doden, die nu ook ineens ‘slachtoffer’ worden genoemd. Maar hoe kun je iemand slachtoffer noemen van een natuurlijke ziekte, of van een levensproces dat ten einde loopt? De dood is immers ieders einde, stelt Kompanje. “Ik snap dus helemaal niet wat er gaande is … we offeren alles op, maar voor wat?”. En hij vervolgt: “alles is surrogaat, wat er nu gebeurt. Dat is geen kwaliteit van leven. Geluk ervaar je door verbintenissen en samenzijn met de mensen die jij verkiest. Dan voel je je beter, en dan voel je dat je leeft. Nu neem je alle hoop weg van zowel jong als oud, en dat is uitermate destructief”.
Hier is het complete betoog van Dr. Erwin Kompanje: https://www.youtube.com/watch?v=rlnfnsFz6c8&feature=youtu.be
Daar voeg ik nog even de link aan toe met Gabriëlla’s Song uit de Zweedse film ‘As it is in heaven’. Hierbij komen de bewoners uit een klein dorpje in Zweden uit hun strenge isolement en beleven ze eindelijk samen hun emoties. Gabriëlla zingt dan uit volle borst dat ze ‘wil voelen dat ze leeft’: https://www.youtube.com/watch?v=Zqpp9ASsNfA
Geen reacties