Filteren en afvoeren

Via de bloedsomloop worden alle afvalstoffen uit ons lichaam verzameld en afgevoerd. Die afvoer loopt via de nieren. Deze twee boonvormige organen vormen onze zuiveringsinstallatie, die het bloed constant filtert en er voor zorgt dat de zout- en vochtbalans zoveel mogelijk gelijk blijft. Alles wat er teveel of overbodig is, wordt doorgesluisd naar de blaas om via de urine het lichaam te verlaten.

Daarnaast maken de nieren Renine aan, een hormoon dat een rol speelt bij het regelen van de bloeddruk, en Erytropoëtine (EPO) dat de aanmaak van rode bloedlichaampjes stimuleert. Ook spelen de nieren een rol bij de botstofwisseling door vitamine D (uit zonlicht gehaald) om te zetten in een werkbare vorm.

Nieraandoening: miskenning van de eigen (zachte) gevoelswereld

In psychologisch opzicht staan de nieren voor de verwerking van onze emoties en gevoelens (water/vocht), voor het filteren en loslaten van (negatieve) gevoelservaringen. Nieraandoeningen hebben dan ook te maken met een verstoorde relatie tot jezelf, met een gebrek aan evenwicht tussen voelen en denken. Door je eigen zachte en kwetsbare gevoelswereld te negeren of opzij te schuiven, blijft niet alleen de emotionele verbondenheid met jezelf in gebreke maar ook die met een ander.

Als de nieren onvoldoende functioneren (nierinsufficiëntie/nierfalen), ga dan kijken welke gevoelens je vasthoud en in hoeverre je jezelf afremt in de natuurlijke doorstroming van (gezonde) emoties. Een schrompelnier, waarbij het nierweefsel letterlijk in elkaar geschrompeld is, ligt vanzelfsprekend in het verlengde hiervan.

Heb je nierstenen, dan mag je wel wat minder rekening houden met andermans gevoelens omdat deze ten koste gaan van jezelf, en als zich een ontsteking van de nieren of het nierbekken aandient, dan is dat een teken van onmacht om je ‘gevoelige zelf’ te zijn.

2 organen: 2 personen (jijzelf en die ander)

Net zoals we 2 longen en 2 borsten hebben (vrouwen), hebben we ook 2 nieren. En in alle drie gevallen betreft de problematiek in deze organen de relatie van jezelf tot een andere persoon. Daarbij gaat het om een conflict tussen het zogenaamd mannelijk en vrouwelijk aspect in ons (komt later nog uitgebreid aan de orde).

Bij de longen gaat het om de communicatie en het hebben van een eigen ruimte in relatie tot iemand waar je nauw mee verbonden bent (ouder/partner/kind), terwijl het bij de nieren gaat om de gevoelsrelatie tot die ander. Als je je gevoelsmatig niet verbonden bent met jezelf, dan kun je je ook moeilijk op dat niveau verbinden met een ander.

Op de borsten kom ik nog terug, maar eerst volgt de blaas (met de urineleiders) als verlengstuk van de nieren.

Blaas en urineleiders: verdriet en gevoelens van onveiligheid