Veel mensen zien er naar uit om (zo vroeg mogelijk) met pensioen te gaan. En als die fase is aangebroken, dan valt het behoorlijk tegen. Want hoe vul je je dagen als je niets meer hoeft? Het gevoel van ‘vakantie’, van vrij zijn, is na een paar weken uitgedoofd en dan slaat de verveling toe. Dus als je niet in een groot gat wilt vallen, bereid je dan geestelijk heel goed voor op deze fase van je leven.
Veel tijd
Als je werkzame leven erop zit, dan moet je jezelf grondig resetten (uitzonderingen daargelaten). Dan mag je zelf beslissen hoe laat je uit bed komt, wanneer je eet en wat je gaat doen. Elke dag opnieuw heb je 24 uur om zelf in te vullen. En dat blijken dan ineens veel uren te zijn. De krant? Een half uurtje. Rustig eten? Drie keer een half uurtje. Boodschappen doen? Nog een half uurtje. Even op de koffie bij iemand? Weer een half uurtje. Dan is er drie uur van een dag gevuld. Tellen we daar 8 uur slaap bij op, dan hebben we nog 13 uur vrije tijd over. Tja, en dan?
Ledigheid is des duivels oorkussen: voedingsbodem voor ziekte
Dan ontdekt menigeen dat hij toch weer aan het werk wil. En als dat niet betaald kan worden, dan moet het maar vrijwillig. Want ledigheid is des duivels oorkussen. Zonder iets te doen wat betekenis geeft aan je leven, is het bestaan ineens een stuk minder leuk. Als je om je heen kijkt, dan zie je dat veel mensen (chronisch) ziek worden zodra ze van hun pensioen mogen genieten. En de statistieken geven een grote piek aan in overlijdens van mensen die nog maar net met pensioen zijn gegaan.
Wat zo aanlokkelijk leek op afstand, is ineens zwaar en lastig. Want het gevoel van vrijheid heeft plaats gemaakt voor het ‘uitgerangeerd zijn’, niet meer mee kunnen doen.
Uitdaging zoeken
Het enige wat je uit de sfeer van verveling kan houden, is zolang mogelijk werken. En als dat echt niet meer lukt, zoek dan een nieuwe bezigheid in je leven. En niet zomaar een bezigheid. Want hele dagen bridgen of oma & opa spelen kan de tijd wel vullen maar doet zelden recht aan wie je werkelijk bent. En ook vrijwilligerswerk is doorgaans niet echt verkwikkend.
Dus ga dan op zoek naar een nieuwe uitdaging! Ga studeren, alsnog een ander vak leren. Ga dingen ontdekken waar je nog nooit mee te maken hebt gehad. Boor talenten aan die je wel hebt maar nog nooit hebt gebruikt. En bedenk dat je alles voor de lol mag doen, zonder de druk om daar ooit geld mee te verdienen. Verleg je grenzen en realiseer je dat het hele leven weer helemaal voor je open ligt (zoals in de kindertijd waarin je nog mocht uitzoeken wat je zelf wilde).
Als je blijft hangen in het gevoel dat je leven eigenlijk over is, dan gaat het ook over.
Geen reacties