Er zijn mensen die echt vijanden hebben, en er zijn mensen die echt vrienden hebben. Maar als je ze allebei hebt, dan weet je zeker dat je mensen in beweging brengt. Want vijand en vriend zijn de twee kanten van een medaille: de medaille van de betrokkenheid.

Was sich liebt, das neckt sich

Onze oosterburen kennen een mooie uitspraak die wij zelf niet hebben: was sich liebt, das neckt sich. Dit wil zeggen dat je een ander alleen maar pijn kunt doen als je heel betrokken bent bij die persoon of van iemand houdt. Want alleen als je betrokken bent bij iets of iemand kun je geraakt worden. Zowel in positieve zin (vriendschap) als in negatieve zin (vijandigheid).

Maar weinig gevoelens zijn zo sterk als die van vijandigheid. Het is een combinatie van haat, nijd, wrok en rivaliteit, gebaseerd op de onmacht in jezelf om te kunnen dealen met iemand anders visie of gedrag. Daar komt in veel gevallen ook het begrip jaloezie bij kijken omdat de anders iets uitdraagt of uitstraalt waar je zelf niet aan kunt tippen.

Een vijand zit altijd in jouw vaarwater

Iemand die je niet voor de voeten loopt, kan nooit je vijand worden. Want dan ga je letterlijk en figuurlijk aan deze mens voorbij. Maar zodra iemand in jouw vaarwater zit, met dezelfde onderwerpen bezig is als jij, dan bestaat het gevaar dat je boos en agressief wordt om de bewegingen die de ander maakt. Als je daar niet om heen kunt, dan zit die ander (de vijand) je letterlijk in de weg. Ligt dat dan aan die ander? Nee, want we varen allemaal op hetzelfde water en iedereen mag zijn eigen koers bepalen.

De kunst van het laveren

De zeilsport biedt ons alle spreekwoorden die we nodig hebben om die levenszee te bevaren. Iedereen die wel eens gezeild heeft, weet dat de grote kunst die van het ‘laveren’ is: zigzaggend tegen de wind in proberen je koers te houden. Zoveel mogelijk wind in je zeilen houden zodat je niet aan lager wal raakt. En iedereen die je kruist, voldoende ruim sop geven om niet op ramkoers te komen (botsen).

Vijandschap is niets anders dan de situatie, waarin je het idee hebt dat de ander de wind uit je zeilen haalt. Maar het is niet die ander die dat doet, maar jijzelf. Omdat je niet in staat bent daar omheen te laveren. De ruimte is er wel, maar je kiest liever voor de ramkoers omdat je die ander zijn vrijheid (zijn koers of doel) niet gunt.

Vintage love en Zomerzotheid