Gezondheid

Tactiek van de overheid: iedereen uit elkaar drijven

Dit is nu wat we -wereldwijd- zien:
Quarantaine
Verbod op demonstraties
Niet meer samen naar een voetbalwedstrijd
Niet meer dicht bij elkaar staan (1,5 meter)
Niet meer naar buiten ’s avonds (avondklok)
Niet meer naar het theater
Maximaal drie mensen op bezoek (was eerst zes)
Alléén boodschappen doen
Jongeren de schuld geven van alles omdat ze samenkomen
Kinderen afleveren bij de poort van school of club (ongeacht leeftijd)
Het uit huis plaatsen van een kind als er iemand positief getest is in het gezin
De politie afsturen op mensen thuis die er een andere mening op na houden (ook in Nederland!)

Wat zegt dit ons? Is dat een poging om ons uit elkaar te drijven en te isoleren, of niet?

Het is WO III: de onderwerping ten top

Het is duidelijk dat ze er alles aan doen om ons, als mensen, van elkaar te scheiden en ervoor te zorgen dat wij geen groepsband meer ervaren en dus geen gezamenlijke vuist kunnen maken tegen het gezag. Het mag duidelijk zijn dat dit niets meer met een virus te maken heeft.

Geloof het of niet, maar we zitten wel degelijk in WO III. Dit is geen oorlog met soldaten en geweren, maar eentje die vol zit met psychologische trucs & trics. ‘Ze’ doen er alles aan om ons volledig te onderwerpen aan het ‘nieuwe normaal’. En hoever het staat met deze onderwerping, leiden ze af aan de mate waarin wij de maatregelen volgen. Ze pakken vinger voor vinger, totdat ze onze hele hand hebben. En als gewillige schaapjes laten we ons naar de slachtbank leiden.

We houden niet genoeg van onze vrijheid

In bijgaande video (helaas alleen Engelstalig) met de titel ‘dit is jouw begrafenis’, laat Amazing Polly zien waar we nu staan. Ze schetst het hele proces van onderwerping dat nu gaande is, en ze roept dringend op vooral samen te blijven komen en samen te gaan vechten! Want dat is de enige manier om het tij te keren, en niet terecht te komen in een maatschappij waarin we volledig gecontroleerde zombies en kluizenaars zijn geworden: https://bit.ly/2GwXSyW

Ze begint haar verhaal met de oorlogstijd in Polen en de opkomst van de ‘Solidariteits-partij’, en gaandeweg maakt ze duidelijk hoe wij ons (opnieuw) laten ringeloren door niet op te komen voor onze basisrechten als mens. In feite stelt ze vast dat we niet genoeg van onze vrijheid houden. En dat ben ik met haar eens: door alleen maar te kijken naar onze eigen kleine wereld, zien veel mensen het grote gevaar niet. De gemakzucht en de luxe is ons naar het hoofd gestegen, en het vertrouwen in de overheid ‘eindeloos’. Maar deze overheid blijkt allerminst betrouwbaar en heeft duivelse plannen!

Mondkapje en zo: wat het met ons doet

 

Gerelateerde berichten

Geen reacties

Reageer op dit bericht

Powered by themekiller.com