De slokdarm en de maag vormen niet alleen de weg waarlangs het voedsel ons lichaam binnenkomt, maar zijn ook de aanvoerlijn voor alles wat we op het geestelijke vlak innemen.

Iets wat ons te diep raakt of ontregelt valt niet te verkroppen of te slikken, we krijgen geen hap door de keel als we ons ellendig voelen en zijn iets spuugzat als we er niets meer over willen horen. Dingen die spannend zijn bezorgen ons een knoop in de maag, en problemen liggen zwaar op de maag. Als we iets voor zoete koek slikken, geloven we graag wat er wordt gezegd maar als we iemand iets in de maag splitsen, zadelen we hem op met een probleem.

Nerveuze angsten en emotionele blokkades

Aan de basis van alle maagklachten liggen nerveuze angsten of emotionele blokkades in relatie tot de buitenwereld. Er is dan iets wat nog ‘zwaar op onze maag ligt’ waardoor nieuwe ervaringen moeilijk kunnen worden opgenomen. Hierbij gaat het om ervaringen uit het verleden die onvoldoende verteerd (en dus opgekropt) zijn en gepaard gaan met een gevoel van onveiligheid en zwaarmoedigheid, een blijvende ‘honger’ naar innerlijke rust en tevredenheid.

Zuur, krampen en misselijkheid

De meeste maagklachten vallen onder de noemer indigestie, wat een algemene storing is van de spijsvertering met een opgeblazen gevoel, teveel boeren, teveel maagzuur, krampen en/of misselijkheid.

Als je regelmatig met deze klacht te maken hebt, ga dan kijken of jij je emotioneel bedreigd voelt in de situaties waarin de klachten zich voordoen. Welke angst of duistere gedachte beheerst je dan? Kijk niet naar de voeding die je inneemt, maar naar datgene wat je –diep van binnen- meemaakt. Wat is moeilijk te slikken? Waar komt al dat zuur vandaan? Wat zeggen die krampen jou? En wat maakt je misselijk?

Maagzuurproblemen: teveel en gulzig innemen?

Hoe komt het dat zoveel mensen maagzuurremmers nodig hebben? Laden deze mensen zich in alle opzichten vol terwijl ze het niet kunnen verwerken? Is dat misschien onze jacht naar geluk, alle haast die wij hebben om zoveel mogelijk mee te maken? Een gulzigheid die nooit bevredigend is en niets anders oplevert dan teleurstelling?

Zou het misschien helpen als deze mensen de rust en de tijd zouden nemen om eerst eens te verteren wat ze eerder hebben ingenomen maar nog niet verwerkt?

Hier ga ik op door in het volgende artikel.

Een siesta voor de geest