Vet is er in allerlei soorten en maten. Verzadigd en onverzadigd, enkelvoudig en meervoudig, kort en lang, dierlijk en plantaardig, EPA, CIS, Omega en ga zo maar door. Met zijn allen vormen deze vetten (vetzuren) een complex geheel waar de voedingsdeskundigen voortdurend van mening over verschillen. Eén van deze vetten betreft gek genoeg een vetstof die heel lichaamseigen is en maar in beperkte mate uit de voeding wordt gehaald: het cholesterol. Want deze essentiële vetstof wordt voornamelijk door onze lever aangemaakt omdat hij thuishoort in ons lijf.

Onmisbaar

In het algemeen wordt gedacht dat vetten ons dik maken en zorgen voor de ‘vervetting’ van bloedvaten en organen. Maar vetten zijn uitermate belangrijk voor onze stofwisseling, en daardoor onmisbaar. Ze leveren maar liefst 2x zoveel energie als koolhydraten (suiker en zetmeel) en bevatten vitamine A, D, E en K. Als we 250 gram vet per dag zouden innemen, dan is dat voldoende om in de behoefte aan deze vitaminen te voorzien.

Daarnaast zijn vetten een belangrijke bouwstof bij de dagelijkse cel vernieuwing (celmembranen) en hebben we vet nodig voor de isolatie en bescherming van organen en zenuwen. Het cholesterol (naam afkomstig van cholere/gal), is in het bijzonder nodig voor de productie van hormonen (steroïden), vitamine D en gal maar ook voor de bloedstolling en de bestrijding van ontstekingen en infecties. Hoe vet is dat?

Cholesterol: een kwestie van gezond verstand

Als je ervan uit gaat dat het lichaam heel goed weet wat het doet en alleen die stoffen aanmaakt waar ook behoefte aan is (alles wordt constant gepeild in het lichaam), dan is elk cholesterolgehalte in ons bloed okay. Als onze lever extra cholesterol produceert, dan zal dat wel nodig zijn voor allerlei betrokken processen in ons lichaam.  Dat is een kwestie van gezond verstand. Als je dan middelen gebruikt om het cholesterolgehalte te manipuleren of te verminderen, dan zorg je er dus voor dat er ergens in het lichaam iets in gevaar komt.

Dat dit ook aan de orde van de dag is, wordt wel bevestigd door de lange lijst van bijwerkingen van cholesterolverlagers (statines):

• Bijwerkingen in het maag- en darmstelsel (verstopping, winderigheid, verstoorde spijsvertering, misselijkheid, diarree, gebrek aan eetlust, braken)
• Bijwerkingen in de bloed- en lymfevaten (tekort aan bloedplaatjes, trombocytopenie)
• Bijwerkingen met betrekking tot het immuunsysteem (anafylaxie)
• Verstoring van het hormoonsysteem (haaruitval, verstoring glucosespiegel, ontsteking van de alvleesklier)
• Psychische stoornissen (slapeloosheid, geheugenverlies)
• Bijwerkingen in het zenuwstelsel (hoofdpijn, duizeligheid, jeuk, pijn aan armen en benen door zenuwaandoeningen (perifere neuropathie)
• Bijwerkingen aan lever en gal (hepatitis gepaard gaande met geelzucht)
• Bijwerkingen aan de huid (huiduitslag, galbulten, allergische reacties, ademhalingsmoeilijkheden)
• Bijwerkingen aan de skeletspieren (spier- en gewrichtspijn, spieraandoeningen, afbraak van spierweefsel gepaard gaande met spierkrampen, koorts en roodbruine verkleuring van de urine)
• Impotentie
• Algemene lichaamszwakte
• Pijn op de borst
• Rugpijn
• Vochtophoping in armen en benen
• Een algemeen gevoel van onbehagen
• Gewichtstoename

Slik je cholesterolverlagers en herken je jezelf in bovenstaande klachten? Bezin je dan vooral op het gebruik van deze pillen en lees dit nieuwste artikel over de zogenaamde Cholesterol-hypothese: http://naturafoundation.nl/?objectID=13179

Vet verzadigt en geeft smaak

Naast bovengenoemde functies van vetten, zijn er nog twee dingen die vetten mogelijk maken. Dat is het gevoel van verzadiging en het vasthouden van smaken. Als je dus minder wilt eten, dan zou je juist vet kunnen gaan gebruiken om je eetlust enigszins in te perken. En als je echt lekker wilt eten, wees dan niet te zuinig met vet. Zo kun je het nuttige met het aangename verenigen.

Nieuwsgierigheid of betrokkenheid?

 

 

 

.